Edukira joan

Meso konposatu

Wikipedia, Entziklopedia askea

Meso konposatu edo meso isomero bat estereoisomero multzo batean optikoki inaktiboa den isomero bat da, horietako bi gutxienez optikoki aktiboak direlarik.[1][2] Horrek esan nahi du, bi estereozentro edo gehiago izan arren, molekula ez dela kirala. Meso konposatu bat ispilu-irudian gainjar daiteke. Bi objektu gainezar daitezke, baldin eta objektuen alderdi guztiak bat badatoz eta ez badute "(+)" edo "(-)" irakurketa bat ematen polarimetro batekin aztertzen denean.[3] Izena grezierazko mésos hitzetik dator, “erdia” esan nahi duena.

Esate baterako, azido tartarikoa azpian irudikatutako Fischer-en proiekzioan deskribatzen diren hiru estereoisomeroetako edozein bezala egon daiteke. Diagramaren goiko aldean koloreztatutako lau irudietatik, lehenengo biek meso konposatua adierazten dute (2R,3S eta 2S,3R isomeroak baliokideak dira), eta, jarraian, optikoki aktiboak diren azido lebotartarikoa (L-(R,R)-(+)-azido tartarikoa) eta azido dextrotartariko (D-(S,S)-(-)-azido tartarikoa). Meso konposatua simetria-plano batek zeharkatzen du, ez-meso isomeroentzat ez dagoena (X batekin adierazita). Hau da, meso konposatua pantailarekiko perpendikularra den ispilu-plano batean islatzean, estereokimika bera lortzen da. Hau ez da azido tartarikoaren ez-meso konposatuekin gertatzen, beste enantiomeroa sortzen baita.[3] Meso konposatua ez da nahasi behar optikoki aktiboak diren bi konposatuen 50:50eko nahaste errazemikoarekin, nahiz eta bi kasuetan argia ez duten polarimetroan biratuko.

Meso konposatu batean beharrezkoa da estereozentro bik gutxienez bi ordezkatzaile berdin izatea (ezaugarri hori izateak ez du esan nahi meso konposatua denik). Adibidez, 2,4-pentanodiolean, bigarren eta laugarren karbono atomoek (estereozentroak direnak) lau ordezkatzaile berdinak dituzte.

1,2,3,4-tetrafluoroespiropentanoaren bi meso isomeroetako bat, S4 simetria duena.

Meso isomero batek ispilu-irudi gainjargarria duenez, n zentro kiral dituen konposatu batek ezin du 2n estereoisomero maximo teorikoa lortu estereoisomeroetako bat meso bada.[4]

Meso isomero batek ez du ispilu-planorik behar. S4 moduko errotoreflexio-simetria edo -inbertsioa izan dezake. Adibidez, 1,4-difluoro-2,5-dikloroziklohexanoa duten bi isomero meso daude, baina batek ere ez du ispilu-planorik, eta 1,2,3,4-tetrafluoroespiropentanoa duten bi isomero meso daude (ikus irudia).

Meso konposatu ziklikoak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Ziklopropano 1,2-ordezkatuak cis meso isomero bat (molekulak ispilu-plano bat du) eta bi trans-enantiomero ditu:

Ziklohexano 1,2-ordezkatuetako cis estereoisomeroek konposatu meso gisa jokatzen dute giro-tenperaturan kasu gehienetan. Giro-tenperaturan, 1,2-ordezkatutako ziklohexano gehienek eraztun-mugimendu azkarra jasaten dute (salbuespenak tamaina handiko ordezkatzaileak dituzten eraztunak dira), eta, horren ondorioz, cis motako bi estereoisomeroek era kimiko berean jokatzen dute ebakuntza-erreaktiboekin.[5] Hala ere, tenperatura baxuetan, hori ez da kasua, eraztun-itzuliaren aktibazio-energia ezin baita gainditu, eta, beraz, enantiomero gisa jokatzen dute. Aipatzekoa da, halaber, ziklohexano batek eraztun-mugimendu bat jasaten duenean estereozentroen konfigurazio absolutuak ez direla aldatzen.

Erreferentziak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
  1. Ault, Addison. (2008). «The Meaning of Meso» Journal of Chemical Education 85 (3): 441.  doi:10.1021/ed085p441. ISSN 0021-9584. Bibcode2008JChEd..85..441A..
  2. IUPAC. "meso-compound". Compendium of Chemical Terminology. (Ingelesez). doi:10.1351/goldbook.M03839
  3. a b McMurry, John. (2008). Organic Chemistry (7th Ed.). Thomson, 305–7 or. ISBN 978-0-495-11258-7..
  4. Bruice, Paula. Organic Chemistry. 2007. Pearson Prentice Hall. Upper Saddle River NJ.
  5. Vollhardt, K. Peter C. Organic Chemistry: Structure and Function, Fourth Ed. 2003. W.H. Freeman and Co. New York. pp. 187.

Kanpo estekak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]