Monotelismo

Monotelismo (grezierazko μονοθελητισμός edo 'borondate bateko doktrina' hitzetik ekarria) VII. mendeko heresia izan zen, Kristorengan jainkozko eta gizonezko izaera eta borondatea onartzen dituen arren, jainkozko borondateak agintzen duela aldarrikatzen duena.^[1] Monotelismok hirukoiztar kristautasun eta monofisismoaren arteko konponketa izatea bilatzen zuen.

Sergio I.a Konstantinoplakoak bultzatua,^[2] hiri horretako III. kontzilioak gaitzetsi zuen, Jesukristorengan bi borondate eta bi pertsona biltzen direla (jainkozkoa eta gizatiarra), baina ez daudela elkarren arteko lehian adierazi zuena.