Montmelóko gudua
Montmelóko gudua | |
---|---|
![]() | |
Mota | gudu |
Honen parte da | Segalarien Gerra eta Franko-espainiar Gerra |
Data | 1642ko martxoaren 28a |
Kokaleku | Montmeló |
Herrialdea | Spain (en) ![]() |
Montmelóko gudua 1642an izan zen, Segalarien Gerra barruan.[1]
Aurrekariak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Corpus de Sangk ekarri zuen matxinadaren ondoren, Filipe IV.a Espainiakoaren armadak Tortosa eta Tarragona okupatu zituen, eta 1641eko urtarrilaren 17an, Gaztelako armadaren sartze ikaragarriaren aurrean, Pau Clarisek, Kataluniako Generalitatearen buru zela, Errepublika Katalana aldarrikatu zuen, Frantziarekin aliantza politiko eta militar bat adostuz, Katalunia Luis XIII.a Frantziakoaren obedientziaren pean jarriz. Handik egun gutxira, Frantziako armadaren laguntzarekin, Generalitateak garaipen militar garrantzitsua lortu zuen Montjuiceko guduan, 1641eko urtarrilaren 26an, eta Gaztelako tropak Tarragonara erretiratzen ari ziren.
1641eko maiatzaren 4an, Frantziako Henri d'Escoubleau de Sourdisen taldea Tarragonaren aurrean agertu zen eta Philippe de La Mothe-Houdancourten lurreko tropekin hiria blokeatzeari ekin zion. Maiatzean eta ekainean, Tarragona inguruan borrokatu zen; Salouko gotorlekua frantsesen esku geratu zen maiatzaren 9an, eta Constantíko gudua maiatzaren 13an gertatu zen. 1641eko ekainaren 30etik uztailaren 4ra Tarragonako lehen batailan garaituak izan ondoren, espainiarrek García Álvarez de Toledo y Mendoza buru zuen talde berri bat antolatu zuten, hiriari hornidurak ematea lortu zuena eta frantziar armada Rosellóra ihes eginarazi zuena.
Felipe IV.ak 4500 gizon bidali zituen, orduan, Gerolamo Maria Caracciolo Torrecusoko markesak zuzenduta. Zutabe hau Tarragonatik abiatu zen 1642ko martxoaren 23an, iparraldean isolatuta geratu zen Perpinyàri laguntzeko.
Gudua
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Philippe de La Mothe-Houdancourten aginduz, Roselló aldera zihoazen tropak Montmelón geldiarazi zituen martxoaren 28an Bartzelonatik irten zen zalditeria frantsesak, eta espainiarren artean nahiko hildakoak eraginez.[2]
Bizirik atera zirenak Tarragonarantz erretiratu ziren, Philippe de La Mothe-Houdancourten tropek jazarriak izan zirelarik, eta azkenean martxoaren 31n, errefortzu faltak Cotlliure, Perpinyàn eta Salses eroraraztea eragin zuena, errenditu ziren Granadako guduaren ondoren.[3]