Muskarina

Muskarina
Formula kimikoa	C9H20NO2⁺
SMILES kanonikoa	[N+(C)(C)C)O&zoom=2.0&annotate=none 2D eredua]
SMILES isomerikoa	C[C@H]1[C@@H](C[C@H](O1)C[N+](C)(C)C)O
MolView	[N+(C)(C)C)O 3D eredua]
Konposizioa	Nitrogeno eta karbono
Mota	konposatu kimiko
Estereoisomeroa	Allomuscarin (en) eta Epimuscarine (en)
Masa molekularra	174,149404 Da
Erabilera
Elkarrekintza	Cholinergic receptor nicotinic alpha 10 subunit (en) eta Cholinergic receptor nicotinic alpha 9 subunit (en)
Rola	parasympathomimetic drug (en) eta muscarinic agonist (en)
Identifikatzaileak
InChlKey	UQOFGTXDASPNLL-XHNCKOQMSA-N
CAS zenbakia	300-54-9
ChemSpider	8949
PubChem	9308
Gmelin	7034
ChEMBL	CHEMBL12587
EC zenbakia	206-094-1
ECHA	100.005.541
MeSH	D009116
KNApSAcK	C00001422
UNII	7T101UWZ5W
KEGG	C07473

Muskarina edo L-(+)-muskarina kuleto faltsutik isolatutako alkaloide toxiko bat da, Inocybe eta Clitocybe generoko onddo batzuetan ere dagoena. Ikerturiko lehen substantzia parasimpatikomimetikoa izan zen, aktibazio psikonautiko sakona eragiten du eta dosi altuetan heriotza eragin dezake.

Ezaugarriak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Muskarina koloregabea, herdoilezina eta uretan eta alkoholean disolbagarria da. 1869an Oswald Schmiedebergek amanita muscariatik isolatu zuen lehen aldiz. Amina kuaternarioa denez, traktu gastrointestinalak muskarina amina tertziarioak baino eraginkortasun txikiagoarekin xurgatzen du, eta ez du hesi hematoentzefalikoa gurutzatzen.^[1]^[2]

Boletus, Hygrocybe, Lactarius eta Russula generoetako perretxikoetan aurkitu dute.

Funtzionamendua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Muskarinak azetilkolinaren hartzaile muskarinikoetan azetilkolina neurotransmisorearen eragina imitatzen du.

Muskarina bidezko pozoitzean estimulazio kolinergiko orokorra gertatzen da: perretxikoa irentsi eta 15-30 minutura listua, izerdia eta malko-jarioa areagotuz.^[3] Kitzikapena ere eragiten du. Dosi handiak hartuz gero, sintoma horien atzetik, sabeleko mina, goragalea, beherakoa, ikusmen motela eta arnasa hartzeko zailtasuna egon daitezke. Intoxikazioa, oro har, 2 ordu pasata murrizten da. Heriotza arraroa da, baina kasu larrietan bihotz-gutxiegitasunak edo arnas-hutsegiteak eragin dezake, kasu larrietan. Antidoto espezifikoa atropina da.^[4]