Edukira joan

Muskarina

Wikipedia, Entziklopedia askea
Muskarina
Formula kimikoaC9H20NO2
SMILES kanonikoa[N+(C)(C)C)O&zoom=2.0&annotate=none 2D eredua]
SMILES isomerikoa
C[C@H]1[C@@H](C[C@H](O1)C[N+](C)(C)C)O
MolView[N+(C)(C)C)O 3D eredua]
KonposizioaNitrogeno eta karbono
Motakonposatu kimiko
EstereoisomeroaAllomuscarin (en) Itzuli eta Epimuscarine (en) Itzuli
Masa molekularra174,149404 Da
Erabilera
ElkarrekintzaCholinergic receptor nicotinic alpha 10 subunit (en) Itzuli eta Cholinergic receptor nicotinic alpha 9 subunit (en) Itzuli
Rolaparasympathomimetic drug (en) Itzuli eta muscarinic agonist (en) Itzuli
Identifikatzaileak
InChlKeyUQOFGTXDASPNLL-XHNCKOQMSA-N
CAS zenbakia300-54-9
ChemSpider8949
PubChem9308
Gmelin7034
ChEMBLCHEMBL12587
EC zenbakia206-094-1
ECHA100.005.541
MeSHD009116
KNApSAcKC00001422
UNII7T101UWZ5W
KEGGC07473

Muskarina edo L-(+)-muskarina kuleto faltsutik isolatutako alkaloide toxiko bat da, Inocybe eta Clitocybe generoko onddo batzuetan ere dagoena. Ikerturiko lehen substantzia parasimpatikomimetikoa izan zen, aktibazio psikonautiko sakona eragiten du eta dosi altuetan heriotza eragin dezake.

Muskarina koloregabea, herdoilezina eta uretan eta alkoholean disolbagarria da. 1869an Oswald Schmiedebergek amanita muscariatik isolatu zuen lehen aldiz. Amina kuaternarioa denez, traktu gastrointestinalak muskarina amina tertziarioak baino eraginkortasun txikiagoarekin xurgatzen du, eta ez du hesi hematoentzefalikoa gurutzatzen.[1][2]

Boletus, Hygrocybe, Lactarius eta Russula generoetako perretxikoetan aurkitu dute.

Funtzionamendua

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Muskarinak azetilkolinaren hartzaile muskarinikoetan azetilkolina neurotransmisorearen eragina imitatzen du.

Muskarina bidezko pozoitzean estimulazio kolinergiko orokorra gertatzen da: perretxikoa irentsi eta 15-30 minutura listua, izerdia eta malko-jarioa areagotuz.[3] Kitzikapena ere eragiten du. Dosi handiak hartuz gero, sintoma horien atzetik, sabeleko mina, goragalea, beherakoa, ikusmen motela eta arnasa hartzeko zailtasuna egon daitezke. Intoxikazioa, oro har, 2 ordu pasata murrizten da. Heriotza arraroa da, baina kasu larrietan bihotz-gutxiegitasunak edo arnas-hutsegiteak eragin dezake, kasu larrietan. Antidoto espezifikoa atropina da.[4]

Erreferentziak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kanpo estekak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]