Nestorren Kronika

Wikipedia, Entziklopedia askea
Nestorren Kronika
Jatorria
Egilea(k)Nestor Kronikalaria
Argitaratze-dataXII. mendea
IzenburuaПовѣсть врємѧнныхъ лѣтъ
Jatorrizko herrialdeaKieveko Rusa
Ezaugarriak
Genero artistikoahistorical fiction (en) Itzuli eta Urte-liburuak
HizkuntzaAntzinako ekialdeko eslaviera
Egile-eskubideakjabetza publiko eta jabetza publiko
Fikzioa

Nestorren Kronika edo Pasa den urteetako historia (antzinako ekialdeko eslavieraz: Повѣсть времѧньныхъ лѣтъ; errusieraz: Повесть временных лет), gutxi gorabehera, 850 eta 1110 urteen arteko ekialdeko eslaviarren lehen estatuaren, Kieveko Rusaren, historia da, jatorriz 1113 urtearen inguruan Kieven antzinako ekialdeko eslavieran idatzia.

Denbora luzez, jatorrizko idazketa Nestor izeneko Kieveko leize-zuloetako monasterioko monje bati egotzi zitzaion, eta hortik Nestorren Kronika edo Nestorren Eskuizkribua izena. Aditu modernoen aburuz, Nestorren Kronika autore ezberdinen nahasketa da, eta Nestorri zati handiena idatzi zuelako edo zatiak bildu zituelako egotzi zioten. Erabili zituen iturri ugarien artean honako hauek zeuden: lehen kronika eslaviarrak (gaur egun galduak), Joan Malalasen eta Jurgi Monjearen bizantziar urtekariak, kondaira herrikoiak eta saga nordikoak, greziar testu erlijioso ugari, bizantziar eta eslaviar tratatuak, Yan Vixatitxen eta beste buruzagi militar batzuen ahozko iturriak. Nestorrek Sviatopolk II.a Kievekoaren gortean lan egin zuen, eta ziurrenik eskandinaviarren aldeko printzearen politika bultzatu zuen.

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]


Literatura Artikulu hau literaturari buruzko zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz.