Nimco Ali

Wikipedia, Entziklopedia askea
Nimco Ali

Bizitza
JaiotzaSomalia, 1983 (40/41 urte)
Herrialdea Somalia
Hezkuntza
HeziketaBristolgo Unibertsitatea
Jarduerak
Jarduerakaktibista
Jasotako sariak
dofeve.org
Twitter: NimkoAli Edit the value on Wikidata

Nimco Ali (Somalia, 1983), Somaliako gizarte-aktibista eta prestakuntza-aholkularia da, Daughters of Eve irabazteko asmorik gabeko erakundearen sortzaileetako bat eta zuzendaria.

Ibilbidea[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Lau urterekin, Ali familiarekin joan zen Somaliatik Manchesterrera, Ingalaterrara, eta han hazi zen.[1][2] Lau anaia ditu, horietako bat, Mohamed, Somaliako kontserbadoreen presidentea da.[3] Alik Ingalaterrako Mendebaldeko Unibertsitatean (Bristol) egin zituen goi mailako ikasketak. Hasiera batean funtzionario publiko gisa lan egin zuen. Emakumeen eskubideen aldeko aktibista gisa ere jardun zuen, eta hainbat urtez prestakuntzako aholkulari independentea izan zen.[4]

2010ean, berak eta Leyla Hussein psikoterapeutak Daughters of Eve sortu zuten.[1][5] Irabazteko asmorik gabeko erakundea emakume gazteei eta neskatoei laguntzeko, heziketa emateko eta emakumeen genitalen mutilazioari buruzko kontzientzia sortzeko sortu zen.[6] Alik zazpi urterekin jasan zuen praktika hori, Djibutiko ospitale batean, familiarekin oporretan zegoela.[1][7] Geroago, osasun arazoak izan zituen eta kirurgia berreraikitzailea egin behar izan zioten.[8] Mutilatuak izan ziren beste emakume batzuekin izandako esperientziak eta topaketak arrisku hori zuten neskei laguntzeko eta praktika desagerrarazteko eskatzeko inspiratu zuten.[1][2] Ali FGM/C-ren Gizarte Aldaketaren Kanpainarako Sarearen koordinatzailea ere izan zen, eta luze idatzi du genero-berdintasunaren eskubideei buruz.[4]

2015eko apirilaren 18an, Ali Emakumeen Berdintasunaren aldeko Alderdia alderdi politiko berriaren lehen bileretako batean izan zen.[9] Alderdi Laboristari laguntzeari utzi zion Jeremy Corbin lider bihurtu ondoren.[10] Hala ere, Ali Alderdi Liberal Demokrataren liburuxka batean agertu zen Corbin laboristaren buruzagitza baino lehen.[11] 2017ko Erresuma Batuko hauteskunde orokorretan, Ali Hornsey eta Wood Greenen egoitzaren alde borrokatu zen, Londres iparraldean, Emakumeen Berdintasunaren Alderdiaren alde. Nimcok 551 boto lortu zituen (% 0,9),[12] eta bosgarren geratu zen aurkeztu ziren zortzi hautagaien zerrendan.[13] 2018ko udan, Alderdi Kontserbadorearen hautagai aurkeztu zen 2020ko Londresko alkatetzarako, baina ez zuten hautatu.[14]

Aintzatespenak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

2014an, Ali eta Husseinek sari bat jaso zuten, komunitate solidario gisa, Red aldizkariak antolatutako Urteko Emakumea lehiaketan, Daughters of Eve erakundean egindako lanagatik.[6] 2014ko La Hora del Poder de la Mujer zerrendako seigarrenak ere izan zen.[5] 2018an, Ali BBCko 100 emakumeetako bat izendatu zuten.[15] Hurrengo urtean, 2019an, Giza Eskubideen eta Demokraziaren aldeko Genevako Goi Bileran emandako Emakumeen Eskubideen Nazioarteko Saria eskuratu zuen. Saria aktibistak emakumeen genitalen mutilazioari amaiera emateko egiten ari den lana aitortzeko izan zen, baita praktika horretatik bizirik atera direnei eskaintzen dien laguntza osoagatik ere.[16] Ali Britainiar Inperioko Ordenako (OBE) ofizial izendatu zuten 2019ko urtebetetze ohoreetan, emakumeen genitalen mutilazioari eta genero desberdintasunari aurre egiteko zerbitzuengatik.[17]

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. ↑ a b c d (Ingelesez) «Men 'must help stop female genital mutilation'» BBC News 2011-07-29 (Noiz kontsultatua: 2023-03-02).
  2. ↑ a b Poon, Linda. (2014). «Fighting Genital Cutting Of British Girls: A Survivor Speaks Out». NPR..
  3. ↑ (Ingelesez) Collier, Hatty. (2017-05-16). «Women's Equality candidate labelled 'anti-feminist' in bizarre election row» Evening Standard (Noiz kontsultatua: 2023-03-02).
  4. ↑ a b (Ingelesez) «BBC Radio 4 - Woman's Hour, Woman's Hour Power List 2014 Game Changers - Top Ten revealed - 6. Leyla Hussein and Nimco Ali» BBC (Noiz kontsultatua: 2023-03-02).
  5. ↑ a b «Wayback Machine» web.archive.org 2014-10-06 (Noiz kontsultatua: 2023-03-02).
  6. ↑ a b (Ingelesez) Powell, Emma. (2014-09-04). «Lauren Laverne, Sadie Frost and Olivia Inge attend the Red Woman of» Evening Standard (Noiz kontsultatua: 2023-03-02).
  7. ↑ (Ingelesez) Bentham, Martin. (2013-02-20). «Met will prosecute parents who send their girls abroad to be ‘cut’» Evening Standard (Noiz kontsultatua: 2023-03-02).
  8. ↑ (Ingelesez) Bannerman, Lucy. ‘It’s child abuse that has gone mainstream’. ISSN 0140-0460. (Noiz kontsultatua: 2023-03-02).
  9. ↑ (Ingelesez) «BBC Radio 4 - PM, 23/04/2015, The brand new Women's Equality Party: 'not standing in this election'» BBC (Noiz kontsultatua: 2023-03-02).
  10. ↑ «https://twitter.com/NimkoAli/status/1049976721456414721» Twitter (Noiz kontsultatua: 2023-03-02).
  11. ↑ (Ingelesez) Topping, Alexandra. (2017-06-07). «Women's Equality party candidate receives death threat signed 'Jo Cox'» The Guardian ISSN 0261-3077. (Noiz kontsultatua: 2023-03-02).
  12. ↑ (Ingelesez) Saul, Heather. (2017-06-09). «Women's Equality Party defeat follows weeks of horrific abuse» inews.co.uk (Noiz kontsultatua: 2023-03-02).
  13. ↑ «Elections and Voting | Haringey Council» www.haringey.gov.uk (Noiz kontsultatua: 2023-03-02).
  14. ↑ (Ingelesez) «The Londoner: Mercer takes aim at 'Private Pike'» Evening Standard 2018-07-05 (Noiz kontsultatua: 2023-03-02).
  15. ↑ (Ingelesez) «BBC 100 Women 2018: Who is on the list?» BBC News 2018-11-19 (Noiz kontsultatua: 2023-03-02).
  16. ↑ (Ingelesez) John. (2019-03-08). «25 NGOs Announce Anti-FGM Champion As 2019 International Women’s Rights Award Winner» The Geneva Summit for Human Rights and Democracy (Noiz kontsultatua: 2023-03-02).
  17. ↑ (Ingelesez) «Birthday Honours 2019: Olivia Colman and Bear Grylls on list» BBC News 2019-06-07 (Noiz kontsultatua: 2023-03-02).

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

"https://eu.wikipedia.org/w/index.php?title=Nimco_Ali&oldid=9217319"(e)tik eskuratuta