Nina Lobkovskaia

Wikipedia, Entziklopedia askea
Nina Lobkovskaia

Bizitza
JaiotzaFyodorovka (en) Itzuli eta Karagandy probintzia1924ko martxoaren 8a (100 urte)
Herrialdea Sobietar Errepublika Sozialisten Batasuna
Hezkuntza
HeziketaFrankotiratzaileen Trebakuntzarako Emakumezkoen Eskola Zentrala
Jarduerak
Jarduerakfrankotiratzailea eta marksman (en) Itzuli
Jasotako sariak
Zerbitzu militarra
Adar militarraArmada Gorria
Graduateniente
Parte hartutako gatazkakEkialdeko Frontea Bigarren Mundu Gerran
Ekialdeko Frontea Bigarren Mundu Gerran

Nina Alekseievna Lobkovskaia, errusieraz Ни́на Алексе́евна Лобко́вская (Fiodorovka, Karagandy probintzia, 1925eko martxoaren 8a) Sobietar Batasuneko Armada Gorrian frankotiratzailea eta irakasle aritu zen. Bigarren Mundu Gerran, teniente mailara iritsi zen. Gerran 89 lagun hil zituela konfirmatuta, gerrako frankotiratzaile hilgarrienetako bat bihurtu zen.[1]

Biografia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Nina Lobkovskaia1925eko martxoaren 8an jaio zen, Karagandá probintziako Fiodorovka herrian, Kazakhstango Sobietar Errepublika Sozialistan (RSS), bost neba-arreben artean zaharrena izan zen. Siberian hazi zen, laster Tajikistanera joan zen arren, Alexéi aitaren osasun egoera delikatuaren ondorioz. Aita 1942an Armada Gorrian sartu zen Voronezheko batailan eta urte bereko urrian hil zen. Bigarren Mundu Gerra ez zen Tayikistanen izan, baina gerrako errefuxiatu asko iritsi zirenez Tayikistango Sobietar Errepublika Sozialistara, Lobkovskaiak oso serio hartu zuen gerraren eragina. Ondorioz armadarako boluntario gisa eskaini zen, eskolatik graduatu ondoren Komsomol-en aholkupean.[2][3]

Hainbeste sufrimendu eragiten ari zen,zeinek etsaiarekiko gorrotoak ito egiten ninduen. Gorrotoak armadarekin bat egiteko erabakia hartzera eraman ninduen. Baina ez zen erraza izan, emakumeak ez ziren borrokatzera bultzatzen eta.

Bigarren Mundu Gerra[aldatu | aldatu iturburu kodea]

17 urte zituela, Nina Lobkovskaia Errusiako ekialdean Veshniakira frankotiratzaile gisa entrenatzera bidalitako 300 emakumeetako bat izan zen. Sobietarrek ikusi zuten frankotiratzaile postua ondo egokitzen zitzaiela emakumeei, txikiak eta pazientzia handikoak zirelako, eta kondizio aerobiko handiagoa zutelako. Modu horretan, ez zuten gorputz-borrokan aritu beharrik.[4]

Veshniakin Emakumeentzako Frankotiratzaileen Entrenamendurako Eskola Zentralean frankotiratzaile gisa entrenatu zuen. 1945eko otsailetik gerra amaitu arte, Lobkovskaiak emakume frankotiratzaileen konpainia bat zuzendu zuen, Kaliningo Fronteko Talka Armadari atxikia (gerora Bigarren Fronte Baltikoa izendatu zuten), eta azkenean Berlingo guduan jarri ziren martxan. Gau batean,unitateak errepide-zati bat defendatzen zuen bitartean, 27 borrokalari etsai harrapatu zituen. Nina Lobkovskaiak 1943ko abuztuaren 10ean ireki zuen borroka-kontua, eta, urtebete geroago Baltikoko eta Bielorrusiako fronteetan borrokatu ondoren, gutxienez 89 etsai hilak zituen.[5][6][7]

1944ko udazkenean, Bielorrusiako Lehen Fronteko 3. Talka-armadan sartu zen, eta Varsoviara eraman zuten. Han, zenbait taldetan, emakume frankotiratzaileen talde txiki batzuk aritu ziren, Emakumeentzako Frankotiratzaileen Eskola Zentraleko graduatuak. Guztiak eranstea erabaki zen. Orduan, frankotiratzaileen konpainian 3 pelotoi zeuden. Nina Lobkovskaia pelotoi-komandante ohia konpainiako komandante izendatu zuten eta teniente-maila jaso zuen.[8] Konpainia horren agintean, sobietarrek Polonian aurrera egin zuten, 1945ean Berlinera iritsi arte.

Gerraostea[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Gerra ostean, Moskuko Estatuko Unibertsitateko Historia Fakultatean graduatu zen eta Lenin Museo Zentralean irakasle lanetan aritu zen 20 urtez baino gehiagotan.[9]

1974an, SESBeko Soviet Goreneko Presidiumak Nina Lobkovskiri eman zion Errusiako Sobietar Errepublika Sozilistako ohorezko kulturako langilearen ohorezko titulua, jarduera iraultzaileak eta Leninen jaraunspen teorikoa sustatzen egindako zerbitzuengatik.[10]

Sariak eta aintzatespenak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  • Bandera Gorriaren Ordena (1944ko urtarrilaren 31)
  • Aberri Gerraren Agindua, lehen graduan, bi aldiz (1945eko maiatzaren 15a eta 1985eko apirilaren 6a)
  • Bigarren Aberri Gerraren Agindua.Gradua (1944ko urriaren 31)
  • Gloria Ordena 3. gradua (1944ko ekainaren 3a)
  • Balioaren domina (1944ko urtarrilaren 25a),
  • Borroka-zerbitzuaren domina (1944ko ekainaren 30a)
  • Berlingo Konkistaren domina
  • Varsoviako Askapenaren domina
  • Alemaniaren gaineko Garaipenaren domina Aberriaren Gerra Handian 1941-1945 (1945eko irailaren 5a)
  • 20ko domina oroigarria.Garaipenaren urteurrena 1941-1945eko Aberri Gerra Handian
  • 30eko domina oroigarria.Garaipenaren urteurrena 1941-1945eko Aberri Gerra Handian
  • 40ko oroitzapenezko domina.Garaipenaren urteurrena 1941-1945eko Aberri Gerra Handian
  • 50eko oroitzapenezko domina.Garaipenaren urteurrena 1941-1945eko Aberri Gerra Handian

Iruditegia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Ikus, gainera[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Bigarren Mundu Gerran borrokatu ziren beste frankotiratzaile sobietar batzuk

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]