Bere kontzepzioan bidaiari eta merkantzien geltoki misto bat zen. 1883an geltokia hazi egin zen Oviedo/Uviéu eta Trubia arteko trenbidearen inaugurazioaren ondorioz. Trenaren helburu nagusiak Quirós, Teberga eta Proazatik zetorren ikatza jasotzea zen, meatze-trenbide batean Trubiara iristen zena eta Trubiako Cañones fabrika komunikatzea. 1885ean, Compañía de los Ferrocarriles de Asturias, Galicia y León desagertu zenean, Asturias eta Galiziara trenbidea sartzeko lan faraonikoen ondorioz porrot egin zuelako, geltokia eta konpainiaren ondare guztia Norteko konpainiaren esku geratu zen. 1941ean, konpainia hori RENFEri eskualdatu ondoren, geltokia enpresa publiko horren esku geratu zen. Espainiako Gerra Zibilak kaltetua, Agustin Ballesteros arkitektoaren planoei jarraituz berreraiki zen. Lan José María Fernández Ladredak inauguratu zuen 1946kourriaren 14an.[2]
1998an geltokian lan garrantzitsu batzuk hasi ziren: hiria kohesionatzeko eta trenbidearen integrazioa hobetzeko, geltokiaren gainetik oinezkoentzako lauza bat jartzea erabaki zen. Halaber, 1999an, Oviedo-Jovellanos eta Oviedo-Económicos itxi ondoren, Feveko bi geltokiak, konpainia hau Norteko geltokitik hasi zen lanean.
2013an, Feveren desagerpenak Renfe Feve utzi zuen geltokiak ematen zituen zerbitzu guztien operadore bakar gisa, eta Adif trenbide-instalazio guztien titular gisa, bide zabalekoak zein bide estukoak.[3]
Uriako kale enblematikoa itxiz, Iparraldeko geltokiaren fatxada nagusia dago, 1946an eman zitzaion diseinua gaingiroki kontserbatzen duena. Eraikinak bi altuerako pabiloi nagusi bat du, bi dorre ditu, eta bi alboetan bi hegal. Beheko solairua arkupe luze batez apainduta dago. Arkupe hori zirkuluerdiko arkuez osatuta dago, eta arku horiek guztiek antzeko neurriak dituzte, erdiko hiru arkuek izan ezik. Erdiko arkuek, handiagoak, barrutirako sarrera nagusi gisa balio dute. Itxura soila eta funtzionala duen arren, eraikinak atentzioa ematen du bere orratzezko erloju bereziagatik, erdiko pabilioia koroatzen duen tamaina handiko erloju bat.
Nahiz eta bidaiarientzako eraikin nagusiak ez duen aldaketa nabarmenik izan bere egituran 1946az geroztik, ezin da gauza bera esan nasei eta trenbide-sortari buruz; izan ere, harlauza izugarri batek estali eta estali du, 220 zutaberen gainean, Leonardo Fernández Troyano ingeniariaren planoei jarraituz. Guztira, harlauzak 38.000 metro koadroko azalera du eta 700 metroko luzera. Irabazitako espazioa, La Losa bezala ezagutzen den pasealeku handi bat da, non nasetara zuzenean sar daitekeen trenbideetako plaza handi baten bidez, iturri eta hainbat eskulturekin apaindua izan dena: Luis Sanguinoren Bakea eta Askatasuna eta Salbatzaile Daliren Gizakia izurdearen gainean. Ez dira barrutiko eskultura bakarrak, eraikin zaharraren aurrean José Nojaren Asturias izeneko lan bat ere badagoelako. Harlauzaren ondoan, Erdialdeko Dorreak bezala ezagutzen diren hamaika eraikinez osatutako multzo bat eraiki zen.
Nasetan, geltokiak 13 bide eta 4 nasa ditu. Nasa nagusira 2. bidea sartzen da, eta 4., 6. eta 8. bideak, hirurak toperetan, esparruaren alboetan. Erdiko nasara 1. eta 5. bideak bideratzen dira. Guztiak zabalera iberiarreko bideak dira, nasarako sarbiderik ez duten beste hirurekin osatzen direnak. Bestalde, zabalera metrikoa duten beste lau bide alboko beste nasa batera eta erdiko beste nasa batera iristen dira. Feve inguruan zeramikazko iragarki ugari ikus daitezke, eraitsi aurretik Euskaldungo geltoki zaharretik ekarriak.
Geltokiak atondoa, txartelak saltzeko makinak, informazio guneak, lokal komertzialak, kafetegia eta jatetxea, kioskoa, autoen alokairua, kutxazainak eta komunak ditu. Kanpoaldean aparkatzeko hainbat eremu daude gaituta.
Espainia
Datuak: Q3394520
Multimedia: Oviedo train station / Q3394520