Panthera pardus ciscaucasica
| Panthera pardus ciscaucasica | |
|---|---|
 | |
| Sailkapen zientifikoa | |
| Erreinua | Animalia |
| Filuma | Chordata |
| Klasea | Mammalia |
| Ordena | Carnivora |
| Familia | Felidae |
| Generoa | Panthera |
| Espeziea | Panthera pardus |
| Azpiespeziea | Panthera pardus saxicolor Satunin, 1914
|
| Banaketa mapa | |
 | |
Pertsiako lehoinabarra (Panthera pardus ciscaucasica) Iran, Armenia, Azerbaijanen eta Ertain Asian bizi den eta desagertzeko arriskuan dagoen lehoinabar azpiespezie bat da.
Ezaugarriak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Pertsiako lehoinabarra munduko lehoinabar azpiespezie guztietan handiena izan liteke, afrikar lehoinabarra baino handiagoa. Azpiespezie honetako arrek 50-90 kilo bitarteko pisua dute, arrek 65 kilo pisatzen dute bataz bestez, baina 80 kiloko arrak sarritan topatzen dira, afrikar lehoinabarretan baino sarriago.
Bataz bestez, arra 158 zentimetro luze da, eta horri 90 cm-ko isatsa gehitu beharko genioke. Isatsa eta guzti, azpiespezie hau 259 zentimetrotara ailegatzen da bataz bestez, afrikar lehoinabarra 220 zentimetrotan geratu ohi den bitartean. Iraneko populazioak izan litezke handienak, bertan neurtu ohi direlako ale luzeenak eta pisutsuenak. Orain dela gutxi, herrialde horretako lehoinabar gazte batek 64 kilo pisatzen zuen, hazteko eta pisua irabazteko denbora geratzen zitzaiolarik.
Elikadura[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Pertsiako lehoinabarrak hegazti eta ugaztun txikietatik, zerbido, antilope eta basurde handietaraino ehizatzen ditu.
Felido guztiek bezala (jaguarraren berezitasuna kenduta), pertsiako lehoinabarrak lepoan edo estarrian hozkada eginez hiltzen ditu bere harrapakinak.
Aldaerak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Honako hauek dira pertsiako lehoinabarraren aldaerak, lehen azpiespezie independenteak kontsideratzen zirelarik:
- Anatoliako lehoinabar (Panthera pardus tulliana)
- Baluchistaneko lehoinabar (Panthera pardus sindica)
- Kaukasiar lehoinabar (Panthera pardus ciscaucasica)
- Ertain-Pertsiako lehoinabar (Panthera pardus dathei)
- Sinaiko lehoinabar (Panthera pardus jarvisi)
Populazioak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
2008. urtean, 871-1290 bitarteko lehoinabar ale heldu zenbatu ziren. Hauxe da estimazioa herriz herri:
- Iran: 550-850 ale heldu, bertakoak dira azpiespezie honetako handienak eta azpiespezie guztietan ere handienak izan litezkeenak.
- Afganistan: 200-300 ale heldu.
- Turkmenistan: 78-90 ale heldu.
- Armenia: 10-13 ale bitartean.
- Azerbaijan: 10-13 ale bitartean.
- Errusiar Kaukasoko iparraldean: 10 ale.
- Turkia: 5 ale.
- Georgia: 5 ale.
- Nagorno-Karabakh: 3-4 ale.
Mehatxuak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Mehatxurik handiena habitataren suntsipena inguruko herrialdeen industrializazio hazkuntza azkarraren ondorioz, bertako gunetan dauden gudak (bonbak eta guzti) eta legez kanpoko ehiza dira.
Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Datuak: Q729713
Multimedia: Panthera pardus saxicolor / Q729713
Espezieak: Panthera pardus saxicolor