Paseoko bizikleta
Paseoko bizikleta hiri-txirrindularitzarako diseinatutako bizikleta da, batez ere aisialdirako eta lehiaketarako diseinatutako bizikletak ez bezala, zikloturismorako, errepideko txirrindularitzarako eta mendiko txirrindularitzarako bizikletak kasu.
Paseoko bizikleta gehienak garapen bidean dauden herrialdeetan aurki daitezke, baita Txinan ere, eta herrialde garatu batzuetan mantendu dute ospea, Herbehereetan kasu. Bizikleta hau, oro har, roadster ingeles motakoa da, munduko leku askotan gehien erabiltzen den bizikleta estiloa. Hala, paseoko bizikletak munduko bizikleta motarik ohikoena dira, eta ibilgailu motordunek herrialde industrializatu eta postindustrial askotan garraio pertsonalerako bizikletak ordezkatu dituzten bitartean, erregaiaren kostuen gorakadak eta ingurumenarekiko kezkek pertsona asko paseoko bizikleta erabiltzera eraman dituzte, eguneroko zeregin askotarako.
Egungo erabilera[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Paseoko bizikletak, batez ere, distantzia laburreko joan-etorrietarako, mandatuak egiteko, erosketak egiteko, aisialdirako edo ondasunak edo salgaiak garraiatzeko erabiltzen dira, eta normalean, arropa arruntean bidaiatzen duten hiriko txirrindulariek erabiltzen dituzte.
Herrialde batzuetan, zerbitzu publikoetako bizikleten flota osoak tokiko edo estatuko gobernu-erakundeek operatu edo administratu ditzakete, bizikleta publikoak partekatzeko programa baten barruan.
Paseoko bizikletek, askotan, goiko barra kurbatu bat izaten dute, erraz gainean jartzeko, abiadura bakarrarekin, edo abatzeko barne-aldagailuarekin, eta abatz-balaztak izaten dituzte mantentzeko beharra murrizteko, lohi-babesak txirrindulariaren arropa garbi mantentzeko, katearen babesle bat gona edo galtza solteak katearekin harrapatzea saihesteko, berme-astoa erraz aparkatu ahal izateko, eta objektu pertsonalak edo poltsak garraiatzeko saski edo parrilla.
Paseoko bizikleta motak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Datuak: Q305083