Paul Theroux

Wikipedia, Entziklopedia askea
Paul Theroux

Ahotsa
Booker Prize judge (en) Itzuli

Bizitza
JaiotzaMedford (Massachusetts)1941eko apirilaren 10a (83 urte)
Herrialdea Ameriketako Estatu Batuak
Familia
AitaAlbert Eugene Theroux
AmaAnne Dittami
Seme-alabak
Anai-arrebak
Hezkuntza
HeziketaMassachusettsko Unibertsitatea Amhersten
Medford High School (en) Itzuli
Hizkuntzakingelesa
Jarduerak
Jarduerakbidaia idazlea, eleberrigilea, literatura-kritikaria, katedraduna eta gidoilaria
Enplegatzailea(k)Singapurreko Unibertsitate Nazionala
Jasotako sariak
InfluentziakGraham Greene eta Henry James
KidetzaAmeriketako Estatu Batuetako Arte eta Letren Akademia
Arteen eta Zientzien Ameriketako Estatu Batuetako Akademia
Peace Corps (en) Itzuli
Writers Guild of America, West (en) Itzuli
Sinesmenak eta ideologia
ErlijioaErromatar Eliza Katolikoa

IMDB: nm0857623 Allocine: 43371 Allmovie: p167432
Discogs: 2256711 Edit the value on Wikidata

Paul Theroux (Medford, Massachusetts, Ameriketako Estatu Batuak, 1941eko apirilaren 10a) bidaiaria eta ingelesezko eleberrigilea da.

Bizitza[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Ikasketak amaituta Italian eta Afrikan zehar bidaiatu zuen, eta Bake Indarren maisu gisa lan egin zuen Malawiko eskola batean, eta irakasle gisa Makerereko Unibertsitatean, Ugandan. Kampalan V. S. Naipaul ezagutu zuen, eta haren mundu-ikuspegi ezkor eta aldi berean irrigarriak arrasto handia utzi zuen Theroux gaztearengan.

1968an, bere lehen eleberria (Waldo) argitaratu ondoren, lanpostu bat lortu zuen Singapurko Unibertsitateko ingeles-sailean, eta hiru urtez izan zen han. Denboraldi horretan kontakizunak eta artikuluak argitaratu zituen, eta zenbait eleberri idatzi zituen, hala nola Fong eta indiarrak eta Neskak jolasean, garrantzitsuenak aipatzearren.

1971n Oihaneko maiteminduak Malawin bizi izandako urteetan oinarritua argitaratu eta gutxira bere emazte eta bi semeekin Dorseta joan zen, Ingalaterrara, eta han Saint Jack idatzi zuen. Gero Londresen jarri zen bizitzen, eta hamazazpi urtez geratu zen Britainia Handian. Denboraldi horretan fikziozko hamabi liburu idatzi zituen, zein baino zein arrakastatsuagoak.

Geroztiko urteak Britainia Handiaren eta Estatu Batuen artean eman ditu. Nire bizitza sekretua eleberri autobiografikoan eman zuen urte horien berri. 1970eko eta 1980ko hamarraldietako bere eleberri onenak Familiaren armategia (1976) eta Mosquitos kosta (1981) dira. Azkeneko hori arrakasta handiz eraman zen zinemara. Azken urteetako beste eleberri aipagarria Millroy aztia (1993) da. Idatzi zituen bidaia-liburuen artean Trenbideko bazar handia (1975) eta Patagonia Express zaharra (1979) dira aipagarrienak.

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]