Pennie Smith
| Pennie Smith | |
|---|---|
| Bizitza | |
| Jaiotza | Londres, 1949 (74/75 urte) |
| Herrialdea |  Erresuma Batua |
| Hezkuntza | |
| Hizkuntzak | ingelesa |
| Jarduerak | |
| Jarduerak | argazkilaria eta kazetaria |
    | |
Pennie Smith (Londres, c. 1949) emakume argazkilaria da. Bere lan ezagunenak musikarekin lotuta daude: 60. hamarkadatik aurrera rock-taldeei ehundaka argazki egin zien; horietako batzuk benetako lan klasikoak bihurtu ziren. Ezagunetariko bat The Clash punk-rock taldearen London Calling albumaren azala izan zen; 2002an argazki hori Q aldizkariaren irakurleek garai guztietako rock-argazki onena gisa aukeratu zuten.
Biografia[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Pennie Smith Londresen jaio zen, 1949 inguruan. 60ko hamarkadan artea eta diseinu grafikoa ikasi zituen Twickenhameko Arte Eskolan. Oraindik oso gaztea zela, argazkilaritzaren alde egin zuen. 1969 eta 1972 artean Barney Bubbles diseinatzaile grafikoarekin kolaboratu zuen Friends underground aldizkarian.[1] 1970ean, Led Zeppelin birari jarraituz, bere lehen argazki-lan handia egin zuen; urte berean Pink Fairies taldearen Never Never Land albumaren azalan berak egindako argazki bat agertu zen. Bere lan ospetsuena, izan ere, 1979ko irailaren 21ean egin zuen, New Yorken Palladiumen. Clash taldearen “Clash Take the Fifth” bira jarraitzen ari zen eta, kontzertu amaieran, Paul Simonon baxujotzailearen irudia bere Fender Precision gitarra puskatzen egin zuen. Argazkia London Calling albumaren azala izan zen.[2]
Argazkietan jasotako taldeak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Bere ibilbidean Pennie Smithek haren argazkietan talde garrantzitsuenak jaso ditu. Hona hemen batzuk: Led Zeppelin, The Rolling Stones, The Who, Iggy Pop, Sweet, The Clash, The Jam, The Slits, Siouxsie Sioux, Debbie Harry, U2, Morrissey, The Stone Roses, Primal Scream, Manic Street Preachers, Radiohead, Blur, Oasis, The Strokes.
Bibliografia[aldatu | aldatu iturburu kodea]
- The Clash: before & after, 1980. ISBN 9780316801690.
Erakusketa[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Ez da ohikoak bere lanen inguruko erakusketak antolatzea. Salbuespen bat 2009an izan zen. Urte horretan Brooklyngo Museoan Who Shot Rock & Roll erakusketa antolatu zen eta bertan bere argazki ospetsuenetariko batzuk jaso ahal ziren.[3]
Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
- ↑ Green, Jonathan (1998). Days in the Life: Voices from the English Underground, 1961–1971. Pimlico. ISBN 978-0-7126-6665-7.
- ↑ https://www.rollingstone.com/music/music-lists/readers-poll-the-best-album-covers-of-all-time-10324/5-the-clash-london-calling-256618/
- ↑ https://www.brooklynmuseum.org/community/blogosphere/2008/06/03/who-shot-rock-will-rock/
