Pertsonaganako kultu

Pertsonaganako kultua^[1] buruzagi edo lider karismatiko bat gehiegi adoratzea eta lausengatzea da, batez ere estatuburu bat denean.^[2]^[3]

Terminoa (Nikita Khrustxovek 1956an Sobietar Batasuneko Alderdi Komunistaren XX. Kongresuan egindako hitzaldi batean kontzeptu gisa sortua)^[4] gizarteko edo politikako lider karismatikoen irudiak dimentsio ia erlijioso edo sakratuetara igotzea da. Erregimen totalitarioetan, buruzagi gorena gurtzeko modu bat izaten da askotan.

Oso esparru historiko eta politiko zehatzean dagoen kontzeptu bat denez, ez da beharrezkoa horrekin antzinako fenomenoak deskribatzea, hala nola egiptoar faroiaren gurtza edo Erromatar Inperioko Zesarren estatu-kultua (K. a. 46). C.), nahiz eta Iosif Stalinek tipifikatutako dinamika berean aipa dezakegun, hala nola Alemania nazia Adolf Hitlerrekin.

Nolanahi ere, ordutik hona, bere ezaugarrietako batzuk partekatzen dituen buruzagi edo agintari bati akusazioz edo gutxiespenez erabiltzen zaio.

Agintariak hainbat titulu eta ohore ematen dizkio bere buruari, besteak beste, "meritu onekoa", "jeneralisimo" edo "txit gorena".