Philippe Sollers

Wikipedia, Entziklopedia askea
Philippe Sollers

Bizitza
Jaiotzako izen-deiturakPhilippe Pierre Gérard Joyaux
JaiotzaTalança1936ko azaroaren 28a
Herrialdea Frantzia
Lehen hizkuntzafrantsesa
HeriotzaParisko 15. barrutia eta Paris2023ko maiatzaren 5a (86 urte)
Hobiratze lekuaQ110333538 Itzuli
Familia
AitaOctave Joyaux
Ezkontidea(k)Julia Kristeva  (1967ko abuztuaren 2a -  2023ko maiatzaren 5a)
Bikotekidea(k)
Hezkuntza
HeziketaESSEC Business School
Lycée privé Sainte-Geneviève (en) Itzuli
Hizkuntzakfrantsesa
Jarduerak
Jarduerakidazlea, filosofoa, argitaratzailea, eleberrigilea, saiakeragilea, errealizadorea, audio-liburu kontalaria, literatura-kritikaria, literary theorist (en) Itzuli eta gidoilaria
Jasotako sariak
KidetzaComité des intellectuels pour l'Europe des libertés (en) Itzuli
comité de lecture des éditions Gallimard (en) Itzuli
MugimenduaNouveau romana
Tel Quel (en) Itzuli
Izengoitia(k)Philippe Sollers
Sinesmenak eta ideologia
ErlijioaErromatar Eliza Katolikoa

philippesollers.net
IMDB: nm0813163 Twitter: PhilippeSollers Musicbrainz: 99c4911f-1151-4620-9ef6-e9dea9a26e87 Edit the value on Wikidata
Philippe Sollersen erretratua (ezkerrean).

Philippe Sollers (jaiotza-izena: Philippe Joyaux; Bordele, 1936ko azaroaren 28a - Paris, 2023ko maiatzaren 6a) frantses idazle eta kritikaria izan zen.

Biografia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Merkataritza-ikasketak egin zituen, baina bertan behera utzi zituen bukatu gabe, buru-belarri idazle gisa jarduteko. 1960an Tel Quel aldizkaria sortu zuen. Teoria eta iraultza zituen aldizkariak goiburu. Aldizkaria marxismoan eta, 1971tik aurrera, maoismoan inspiratua abangoardien eta literatura-kritika berriaren tresna bihurtu zen, eta, besteak beste, Barthes, Derrida, Lacan, Julia Kristeva, Marcelin Pleynet, Mikhail Bakhtin eta errusiar formalisten lanak argitaratu zituen. Bestalde, Roussel, Bataille, Artaud eta Lautréamont bezalako beste egile batzuk "aurkitu" zituen.

1961ean Parkea argitaratu zuen, Alain Robbe-Grillet eta Noveau roman mugimenduak beragan izan zuten eraginaren lekukotasun gisa. Tel Quel aldizkaria 1982an desagertu zen, eta hurrengo urtean L'Infini argitaratu zen. Urte hartan bertan Emakumeak eman zuen argitara, garai hartan puri-purian zeuden gertaerei buruzko eleberri barroko bat, Cèlineren idazkera gogorazten duena. Eleberriez gainera, biografiak (1984, Jokalari baten erretratua) eta arte-saiakerak idatzi zituen. Lanik aipagarrienak: Drama (1965); Zenbakiak (1968); Legea (1972); H (1973); Paradisua (1974); Erabateko bihotz (1987); Festa Venezian (1991); Sekretua (1993).

Bibliografia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Saiakerak
  • Agent secret, Mercure de France, 2021
  • "Complots" – Gallimard, 2016
  • "Portraits de femmes" – Flammarion, 2013
  • "Fugues" – Gallimard, 2012
  • "Discours Parfait" - Gallimard, 2010
  • "Vers le Paradis" - Desclée de Brouwer, 2010 (with DVD)
  • "Guerres secrètes" - Carnets nord 2007
  • "Fleurs" - Hermann éditions 2006
  • Dictionnaire amoureux de Venise, 2004
  • "Mystérieux Mozart" - Plon 2001
  • "Éloge de l'Infini" - Gallimard, 2001
  • "Francis Ponge" - Seghers éditions, 2001
  • "Francesca Woodman" - Scalo Publishers 1998
  • "Casanova l'admirable" - Plon 1998
  • "La Guerre du Goût" - Gallimard, 1994
  • "Picasso, le héros" - Le cercle d'art 1996
  • "Les passions de Francis Bacon" - Gallimard 1996
  • "Sade contre l'Être suprême" - Gallimard 1996
  • "Improvisations" - Gallimard, 1991
  • "De Kooning, vite" - La différence 1988
  • "Théorie des Exceptions" - Gallimard, 1985
  • "Sur le Matérialisme" - Seuil, 1974
  • "L'Écriture et l'Expérience des Limites" - Seuil, 1968
  • "Logiques" - Seuil, 1968
  • "L'Intermédiaire" - Seuil, 1963
Eleberriak
Wikimedia Commonsen badira fitxategi gehiago, gai hau dutenak: Philippe Sollers Aldatu lotura Wikidatan

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]