Poesiaren Venusa

Poesiaren Venusa
Jatorria
Sortzailea(k)	Julio Romero de Torres
Sorrera-urtea	1913
Izenburua	La Venus de la poesía
Ezaugarriak
Materiala(k)	olio-pintura eta Margo-oihala
Dimentsioak	93,2 () × 154 () cm ;
Genero artistikoa	biluzia
Egile-eskubideak	jabetza publiko
Deskribapena
Kokapena
Lekua	Bilboko Arte Ederren Museoa
Bilduma	Bilboko Arte Ederren Museoa
Inbentarioa	DEP645

Poesiaren Venusa (espainieraz La Venus de la poesía) Julio Romero de Torres margolari andaluziarraren lana da. 1913an margotua. Erretratu alegoriko hau egile andaluziarraren ospetsuenetariko bat da. Obraren jabetza BBVA banketxearena da baina Bilboko Arte Ederren Museoan ikus daiteke. Tizianoren margolaritzan inspiratuta dago, zehatz-mehatz bere Venus organista batekin margolanean.^[1]

Azterketa[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Margolan honek Romero de Torresen estiloa oso garbi adieratzen du. Protagonismoa emakume biluzik batengan zentratuta dago beraren gainean argi gehiena erortzen baita. Haren ondoan poeta dago baina askoz presentzia ilunagoa da berea, bai jazten dituen arropengatik baita ere haren aurpegiagatik; poeta orri bat irakurtzen duen bitartean, emakumeak ikusleari begira dago, blondazko mantelina buruaren gainean altxatzen duen aldi berean. Emakumearen ondoan arrosa gorria ikus daiteke, edertasunaren eta pasioaren sinboloa.

Atzealdean, paisaia ikusten da, Zubiko Ate errenazentista agertzen da; atzean, Guadalquivir ibaia eta Kordobako hiria. Paisaia oso modu irrealean dago jasota, ametsetakoa izango balitz bezala.

Erretratua egiteko Romero de Torresek modelo desberdinak erabili zituen. Aurpegirako Raquel Meller kupletistarena erabili zuen. Poeta, bestetik, geroago Mellerren senarra izango zen, Enrique Gómez Carrillo idazle guatemalarra da.^[2]