Resupinatus applicatus

Wikipedia, Entziklopedia askea
Resupinatus applicatus
Sailkapen zientifikoa
ErreinuaFungi
OrdenaTricholomatales
FamiliaTricholomataceae
GeneroaResupinatus
Espeziea Resupinatus applicatus
Gray, 1821

Resupinatus applicatus Tricholomataceae familiako onddo espezie bat da.[1] Ez da jangarria.

Deskribapena[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kapela: 2,5 eta 6 mm bitarteko diametrokoa; hasieran ia globo formakoa, gero garatu ahala, zabalduaz joaten da, erabat zabaldu arte; goialdea lehorra da, grisaxka edo gris-beltzaxka eta ile leunarekin.

Orriak: Luzera desberdinetakoak, luzeenak urriak izanik; grisaxka, ertz argiagoarekin; errezeptakuluaren erdian elkartzeko joera dute.

Hanka: Oso garatu gabeko oin antzeko bat izan dezake, hortik egiten du bat, bizi den substratuarekin.

Haragia: Zeharrargia, usaingabea eta zaporegabea.[2]

Etimologia: Resupinatus terminoa latinetik dator, atzeraka tolestuta, alderantzizkoa esan nahi duen "resupinus" hitzetik.

Jangarritasuna[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Sukaldaritzarako interesik gabea.

Nahasketa arriskua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Resupinatus applicatus ugariagoa denarekin nahas daiteke.

Sasoia eta lekua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Udazkenean eta neguan. Eroritako adarren azpiko aldean hazten da.[3]

Banaketa eremua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Amerika osoa, Europa, Errusia, Txina, Japonia, Ozeania, Kongoko arroa.

Banaketa eremua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Europa, Ipar Amerika, Erdialdeko Amerika, Turkia, Kaukasoa.

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. Euskal Herriko perretxiko eta onddoak, 2013, 2014, 2016, 2017, Fernando Pedro Pérez, Kultura Saila, Eusko Jaurlaritza  •   Bizkaiko Perretxiko eta Onddoak, A.D.E.V.E., 2012  •   Euskalnatura  •   Euskal Herriko Onddoak. 5 tomos, Luis García Bona, Kriselv, 1987  •   Catálogo micológico del País Vasco, Aeranzadi, 1973  •   Mendizalearen Hiztegia [mikologia], Ostadar Mendi Taldea.
  2. (Gaztelaniaz) Mendaza, Ramon, Diaz, Guillermo. (1987). Guia fotografica y descriptiva 800 especies a todo color. Iberduero, 242 or. ISBN 84-404-0530-8..
  3. (Gaztelaniaz) Bon,Marcel. (1988). Guia de Campo de los hongos de Europa. Ediciones Omega, S. A. Barcelona, 122 or. ISBN 84-282-0865-4..

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]