Gibelokre orrizuri

Wikipedia, Entziklopedia askea
Russula farinipes» orritik birbideratua)
Gibelokre orrizuria
Sailkapen zientifikoa
ErreinuaFungi
KlaseaAgaricomycetes
OrdenaRussulales
FamiliaRussulaceae
GeneroaRussula
Espeziea Russula farinipes
Romell, 1893
Banaketa mapa

Gibelokre orrizuria (Russula farinipes) Russulaceae familiako onddo espeziea da.[1][2] Toxikoa.

Deskribapena[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kapela: 4,5 eta 8,5 cm bitarteko diametrokoa, elastikoa, erdialdea erabat hondoratua, irregularra eta uhindua, ertza pixka bat ildaskatua, hori-okre-lasto kolore argi uniformekoa, askotan arrexkaz edo gorrixkaz zikindua. Azal itsatsia.

Orriak: Oso zabal, estuak, erabat dekurrenteak, zuriak, ondoren kolore zuri-horixka zikina hartzen dute.

Orri dekurrenteak: Hanka ukitzeaz gain, beherantz jarraitzen duten orriak.

Hanka: 3 - 7 x 1 - 2,5 cm-koa. Liraina, gehienetan goiko aldean zabaldua, betea, ondoren muinduna eta leizetsua, zuri-horixka edo tonalitate arre-okre kolorekoekin.

Haragia: Zurruna, zuria, horitzeko joerarekin, usain atsegina du eta zapore garratza.[3]

Etimologia: Latinetik dator Russula hitza, russus-etik, gorriaren txikigarritik: apur bat gorrixka, kolore gorria dutelako Russula generoko espezie askok. Farinipes epitetoa hankaren gainazalari dagokio; goialdea irinaren antzeko hautsez estalita dagoelako.

Toxikotasuna[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Toxikoa.[4]

Nahasketa arriskua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Russula claroflava eta Russula ochroleuca antzekoak dira.

Sasoia eta lekua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Udan, hostozabalen baso argietako belarretan.[5]

Banaketa eremua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Ameriketako Estatu Batuak, Kanada, Errusia, Europa, Himalaiako eremua, Japonia, Georgia eta Turkmenistan.

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. Russula farinipes, GBIF—the Global Biodiversity Information Facility.
  2. Euskal Herriko perretxiko eta onddoak, 2013, 2014, 2016, 2017, Fernando Pedro Pérez, Kultura Saila, Eusko Jaurlaritza  •   Bizkaiko Perretxiko eta Onddoak, A.D.E.V.E., 2012  •   Euskalnatura  •   Euskal Herriko Onddoak. 5 tomos, Luis García Bona, Kriselv, 1987  •   Catálogo micológico del País Vasco, Aeranzadi, 1973  •   Mendizalearen Hiztegia [mikologia], Ostadar Mendi Taldea.
  3. (Gaztelaniaz) Cetto, Bruno. (1987). Guia de los hongos de Europa. Ediciones Omega, S. A. Barcelona, 423 or. ISBN 84-282-0540-X (T. 2). ISBN: 84-282-0538-8 (O.C.)..
  4. (Gaztelaniaz) Lotina, Roberto. (1985). Mil setas ibericas. Diputacion foral de vizcaya, 117 or. ISBN 84-505-1806-7..
  5. (Gaztelaniaz) Bon,Marcel. (1988). Guia de Campo de los hongos de Europa. Ediciones Omega, S. A. Barcelona, 78 or. ISBN 84-282-0865-4..

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]