Sainte-Chapelle

Sainte-Chapelle
	Sainte Chapelle
	Monumentu historikoa
	saintes chapelles
	eta Irudi gehiago
Kokapena
Estatu burujabe	Frantzia
Frantziaren banaketa administratiboa	Metropolitar Frantzia
Eskualdea	Île-de-France
Departamendua	Seine
Territorial collectivity of France with special status	Paris
Sector of Paris	Paris Centre
Udalerri barrutia	Parisko 1. barrutia
Administrative quarter of Paris	Saint-Germain-l'Auxerrois
Kokapen fisikoa	Île de la Cité
Koordenatuak	48°51′19″N 2°20′42″E / 48.855369°N 2.345028°E
Historia eta erabilera
Irekiera	1246
Kudeatzailea	Centre des monuments nationaux
Erlijioa	katolizismoa
Elizbarrutia	Roman Catholic Archdiocese of Paris (en)
Arkitektura
Arkitektoa	Pierre de Montreuil (en)
Estiloa	Rayonnant (en)
Dimentsioak	75,75 () m ;
Ondarea
Mérimée ID	PA00086001
	Webgune ofiziala

Sainte-Chapelle (euskaraz: «Kapera Santua») Parisko tenplu katoliko bat da, gotikoaren gailurtzat jotzen dena. Île de la Cité uhartean dago, Justizia Jauregiaren eraikinen multzoan, 1. barrutian. Pierre Montreuilekoak eraiki ei zuen, Luis IX.a Frantziakoaren aginduz, 1242 eta 1248 bitartean.

Historia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

1239an Luisek berak Bizantzioko enperadore Baudoin II.ari erosi zion Jesusek eraman ei zuen arantza-koroa, baita Gurutze Santuaren ezpal-zatia ere, garai hartako 135.000 libera ordainduta. Kapera Santua eraikitze–lanen ordaina txikiagoa izan zen horren aldean: 40.000 libera. Asmo politikoa zerabilen erregek: erlikiak eskuratuta, bere koroatzea antzeztu nahi zuen, Jesusen martirioaren ezaugarriaz eder apainduta.

Ezaugarriak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Beirateek 600m²ko azalera betetzen dute eta gaur egun leiho horietako heren bi jatorrizkoak dira. Kolore gorri eta urdinak dira nagusi, eta kontakizun dute Bibliak azaldutako gizakiaren historia, hasi Kreazioan, eta Jesukristoren gurutziltzatzean amaituz. Ezkerretik eskuinera eta goitik behera irakurri behar dira leiho horiek.

Beirateak erabiltzea antzinatik datorren baliabide arkitektonikoa da, probatua baitzen dagoeneko Egipton eta Erroma klasikoan. Nolanahi den ere, gotikoak ikusgarri bihurtu zituen, eraikuntzek altueran nabarmen egin baitzuten. Orduko pentsalariek luze idatzi zuten Argiaren zer-nolakoaz, eta, zalantza barik, aurrerapen teknikoen harira jardun zuten, izan ez balira hutsal begitanduko baitzitzaizkigun azalpen horiek.

«	Jaungoikoa Argia ere bada, eta fenomenoetan onena, zoragarriena dugu berori, Argiari esker jabetu baikaitezke gainontzeko formen izateaz eta edertasunaz	»
—Roberto Grosseteste