San Benediktoren erregela
San Benediktoren erregela (latinez: Regula Benedicti) monasterio-erregela da, Benedikto Nursiakoak 530-556 aldean idatzitakoa, komunitatean bizi diren lekaide eta lekaimeen bizimodua arautzen duena.[1] Hiru hitzetan laburbiltzen ahal da erregelaren espiritua: pax (bakea) eta ora et labora (otoitza eta lana).
Beneditarrek erregela hamabost mendez erabili dute eta askoren ustez San Benedikto mendebaldeko monakotzaren sortzailetzat hartzen dute.[2] Hala ere, ezin dugu esan Benediktoren asmoa erlijio-ordena eratzea zela. Bere erregela norbanakoen eta komunitateentzako gida bat besterik ez zen.
Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
- ↑ Regla de sant Benet. Gran enciclopèdia catalana, enciclopedia.cat (Noiz kontsultatua: 2019-1-30).
- ↑ Kardong, T.. (2001). «Saint Benedict and the Twelfth-Century Reformation» Cistercian Studies Quarterly 36 (3): 279..
Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
- (Latinez) (Frantsesez) (Gaztelaniaz) (Ingelesez) Rule of St. Benedict, ocso.org
|
Artikulu hau erlijioari buruzko zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz. |
Datuak: Q852724
Multimedia: Rule of Saint Benedict / Q852724