San Benediktoren erregela
(«San Benitoren erregela» orritik birbideratua)
Jump to navigation
Jump to search
San Benedikto erregela azaltzen. XIV. mendeko miniatura
San Benediktoren erregela (latinez: Regula Benedicti) monasterio-erregela da, Benedikto Nursiakoak 530-556 aldean idatzitakoa, komunitatean bizi diren lekaide eta lekaimeen bizimodua arautzen duena.[1] Hiru hitzetan laburbiltzen ahal da erregelaren espiritua: pax (bakea) eta ora et labora (otoitza eta lana).
Beneditarrek erregela hamabost mendez erabili dute eta askoren ustez San Benedikto mendebaldeko monakotzaren sortzailetzat hartzen dute.[2] Hala ere, ezin dugu esan Benediktoren asmoa erlijio-ordena eratzea zela. Bere erregela norbanakoen eta komunitateentzako gida bat besterik ez zen.
Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
- ↑ Regla de sant Benet Gran enciclopèdia catalana, enciclopedia.cat . Noiz kontsultatua: 2019-1-30.
- ↑ Kardong, T. (2001) «Saint Benedict and the Twelfth-Century Reformation» Cistercian Studies Quarterly 36 (3): 279.
Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
 |
Wikimedia Commonsen badira fitxategi gehiago, gai hau dutenak: San Benediktoren erregela  |
- (Latinez) (Frantsesez) (Gaztelaniaz) (Ingelesez) Rule of St. Benedict, ocso.org
|
Artikulu hau erlijioari buruzko zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz. |
