Siger Brabantekoa

Wikipedia, Entziklopedia askea
Siger Brabantekoa
Dante eta Beatriz Paradisuan. Siger Brabantekoa eskuin-goialdean dago, gainjantzi gorria soinean duela.
Bizitza
JaiotzaBrabanteko dukerria, 1235
Herrialdea Germaniako Erromatar Inperio Santua
Lehen hizkuntzalatina
HeriotzaOrvieto1284ko azaroaren 10a (48/49 urte)
Heriotza modua: labankada
Hezkuntza
HeziketaParisko Unibertsitatea
Hizkuntzaklatina
Ikaslea(k)
Jarduerak
Jarduerakfilosofoa, idazlea eta teologoa
InfluentziakAristoteles eta Averroes
Sinesmenak eta ideologia
ErlijioaErromatar Eliza Katolikoa

Siger Brabantekoa (latinez: Sigerus edo Sigerius de Brabantia; Brabanteko dukerria, 1235 aldean - Orvieto, Toskana, 1281-1284 bitartean[1]) XIII. mendeko filosofoa izan zen.

Parisko Unibertsitateko irakaslea izan zen. Aristoteles eta Averroesen dotrinen jarraitzailea izan zen; mundua eta arima hilezkorrak direla zioen. Hilezkortasun ideia horren eta fedearen ideia kontrajarriak zirela eta, bi egia mota bereizi zituen, fedezkoa bata eta arrazoizkoa bestea. Tomas Akinokoak haren ideiak kritikatu zituen.

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]


Zirriborro Artikulu hau zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz.