Sinalefa

Wikipedia, Entziklopedia askea

Sinalefa poesian, bertsoetan-eta, hitz baten amaierako bokala eta hurrengo silabaren hasierako bokalak (euskalki gehienetan h bat tartean baldin badago ere bai) silaba bakar bat moduan hartzeari esaten zaio.

Ahoskatzerakoan, abesterakoan, silabak neurtzerakoan, bi silaba bezala idatziko genituzkeenak batera ahoskatuko direnez, silaba bakartzat hartzen da neurri kontuetan.


Adibidea:
Balearen bertsoak- Herrikoia.

Mila bederatzi_ehun da

lehenengo_urtian

Maiatzaren hamalau-

garren egunian

Orioko_herriko

barraren aurrian.

Balia__agertu zan

beatzik aldian.

Bi hitzen arteko marra horiek sinalefa adierazi nahi dute.

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]