Susanna Agnelli

Susanna Agnelli
	; Irudi gehiago
Minister of Italians in the World (en)
Atzerriko Arloetako ministroa
telethon (en) presidentea
Italiako senataria
; Europarlamentaria
; Italiako Errepublikako diputatua
; Europar Kontseiluko Biltzar Parlamentarioko ordezkoa
; Italiako Errepublikako diputatua
mayor of Monte Argentario (en)
Bizitza
Jaiotzako izen-deiturak	Susanna Agnelli
Jaiotza	Turin, 1922ko apirilaren 24a
Herrialdea	Italiako Erresuma (1922ko apirilaren 24a - 1946ko ekainaren 18a); Italia (1946ko ekainaren 18a - 2009ko maiatzaren 15a)
Bizilekua	Erroma
Lehen hizkuntza	italiera
Heriotza	Erroma, 2009ko maiatzaren 15a (87 urte)
Hobiratze lekua	burial at sea (en)
Heriotza modua	: erorikoa
Familia
Aita	Edoardo Agnelli
Ama	Virginia Bourbon del Monte
Ezkontidea(k)	Urbano Rattazzi (1945 - 1975)
Seme-alabak	ikusi Samaritana Rattazzi; Ilaria dei conti Rattazzi (en) ; Cristiano Rattazzi (en) ; Delfina dei conti Rattazzi (en) ; Lupo dei conti Rattazzi (en) ; Priscilla Rattazzi (en) ;
Anai-arrebak	ikusi Clara Agnelli; Giorgio Agnelli (en) ; Gianni Agnelli; Umberto Agnelli; Maria Sole Agnelli (en) ;
Hezkuntza
Heziketa	Turingo Unibertsitatea
Hizkuntzak	italiera
Jarduerak
Jarduerak	ekintzailea, politikaria, idazlea, diplomazialaria, oroitzapen-idazlea eta filantropoa
Lantokia(k)	Estrasburgo; Brusela eta Erroma
Lan nabarmenak	ikusi Q4010440 ;
Jasotako sariak	ikusi Acqui Award of History ; Order of Merit for Distinguished Services ; Knight Grand Cross of the Order of Merit of the Italian Republic ; Order of the Tribute to the Republic ;
Kidetza	Europako Kontseiluko Legebiltzarra
Sinesmenak eta ideologia
Erlijioa	Erromatar Eliza Katolikoa
Alderdi politikoa	Italian Republican Party (en)

Susanna Agnelli (Turin, 1922ko apirilaren 24a - Erroma, 2009ko maiatzaren 15a) Italiako emakume enpresaria, aristokrata, politikoa eta idazlea izan zen.

Biografia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Susanna Edoardo Agnelli eta Virginia Bourbon del Monte-ren alaba zen eta Gianni Agnelliren arreba. Turineseko Agnelli familiaren adierazle nagusietako bat izan zen, FIAT Italiako automobil enpresa nagusiaren jabea. Bigarren Mundu Gerran Gurutze Gorrian sartu zen zauritutako soldaduak garraiatzen zituzten ontziei laguntza ekartzeko.

Suni gerraren amaieran, familian deitzen zioten moduan, Urbano Rattazzi kondearekin ezkondu zen (1918-2012^[1]), eta harekin sei seme-alaba izan zituen (Ilaria, Samaritana, Cristiano, Delfina, Lupo eta Priscilla), eta 1975ean dibortziatu zen..

1974 eta 1984 artean, Monte Argentario udalerriko alkate izan zen, Grosseton. 1976an diputatu hautatu zuten, eta 1979an eurodiputatu. 1983an Italiako Alderdi Errepublikarraren zerrendako senatari hautatu zuten.

Italiako Atzerri Arazoetarako Ministerioko idazkariorde izendatua 1983 eta 1991 artean, Ministroen Kontseiluko hainbat presidenterekin lan egin zuen. 1995 eta 1996 artean Atzerri ministro kargua bete zuen, eta Farnesina jauregian egoitza zuen ministeriora heldu zen Italiako historiako lehen emakumea eta bakarra izan zen. Posizio horretatik, Nazio Batuen barruan borroka hasi zuen Estatu Batuetako diplomaziaren aurka, Segurtasun Kontseiluaren erreforma saihesteko,^[2] Italia munduko handien testuingurutik kanpo uztea suposatuko zuena. Bere ondorengoak, Lamberto Dini-k, borroka hori garaipenera eramango zuen.

PRIren zerrendetan 1979ko Europako hauteskundeetan hautatua, atzerriko harreman ekonomikoen batzordeko kidea izan zen. Parlamentuko talde demokratiko liberalean sartu zen. 1981eko urrira arte egon zen karguan.

1980ko hamarkadan Ingurumen eta Garapenerako Munduko Batzordeko Italiako kide bakarra izan zen, eta horren barruan Brundtland Txostena egin zen .

Idazle jarduera[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Idazle eta biografoa, batez ere "Vestivamo alla marinara" izeneko autobiografiaz gogoratzen da, ^[3] non Miss Parker andere gobernadorearen esaldi errepikatua aurkitzen den: "Don't forget you are an Agnelli" (Ez ahaztu Agnelli bat zarela)^[4], eta best sellerrra izan zen Italian eta beste herrialde batzuetan, Bancarella saria jaso zuen 1975ean. Bere egilearen beste izenburu batzuen artean daude: Questo libro è tuo (1993), Ricordati Gualeguaychu (1982) eta Addio, addio mio ultimo amore (1985).

Urte askotan "Risposte private" (Erantzun pribatua) izenburuko posta zutabea mantendu zuen Oggi astekarian.

Teletongo lehendakaritza[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Susanna Agnelli Telethon batzordeko presidentea izan zen 1990. urteaz geroztik, ongintzako maratoia Italiara iritsi zenetik, hil zen arte, eta Luca Cordero di Montezemolo ordezkatu zuen.

El Faro Fundazioa[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Susanna Agnellik El Faro fundazioa sortu zuen (1997), hil zen arte buru izan zena, zailtasunak zituzten gazteak hartu, hezi eta lan-munduan txertatzeko helburuarekin. Fundazioak Erroman du egoitza, eta urtero 200 bat gazterentzat egiten ditu lanbide heziketako ikastaroak, etorkinentzat bereziki.

Heriotza[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Erroman hil zen 2009ko maiatzaren 15ean Agostino Gemelli poliklinikan, hilabetean baino gehiagotan sendatzen ari zela traumatismo femoral larri batetik, etxean ustekabean erori zelako.

Hileta erritua modu pribatuan egin zen Monte Argentarioko Convento della Presentazione al Tempio komentuko elizan. Bere borondate espresuaren bidez, bere gorpuzkia erraustu egin zuten eta errautsak itsasoan barreiatu zituzten ekaitz egun batean.^[5]