Tabu

Euskal Herriko folklorean, laminari bere orrazia kentzea tabua da eta zigortu egiten da.

Tabu, antropologiaren ikuspegitik, egozten zaion izaera lohia edo sakratua dela medio, izaki, objektu edo ekintza batekiko ezartzen den debeku erlijiosoa da edo gaitzespen edo debeku hau jasotzen duena eta, zentsu zabalean, jatorri sozial eta morala duen debekua edo gaitzespena. Gizarte baten tabua haustea ezin barkatu den hutsegitea da gizarte horren barnean eta, batzuetan, legeak zigortutako delitu bilakatzen dira. Mota askotako tabu daude:

• Elikaduran (halal eta kaxrut dietak edo kanibalismoa)
• Sexu harremanetan (masturbazioa, ezkontza aurreko sexu harremanak, pornografia, homosexualitatea edo bisexualitatea)
• Hizkeran (biraoak, Yahvehren tetagramoia ahoskatzea) Tabu hauek saihesteko batzuetan eufemismoak eta bestetan disfemismoak erabiltzen ditugu.
• Gizarte eta politika gaietan, bertan ebatzi gabe dauden eta traumatikoak edo deserosoak diren auziak, hala nola gerrak, tortura, pedofilia, arrazakeria, homosexualitatea, hizkuntza jokaerak, etab.

Hitza hau tongerazko tabu hitzean du oinarria, inguruko hizkuntzetan "debekatua" esan nahi duena. Handik ingelesaren bidez mundu osora hedatu zen.

Kanpo estekak

• Tabuak, Gizapedian.

Artikulu hau antropologiari buruzko zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz.