Tabu

Wikipedia, Entziklopedia askea

Tabu, antropologiaren ikuspegitik, egozten zaion izaera lohia edo sakratua dela medio, izaki, objektu edo ekintza batekiko ezartzen den debeku erlijiosoa da edo gaitzespen edo debeku hau jasotzen duena eta, zentsu zabalean, jatorri sozial eta morala duen debekua edo gaitzespena[1]. Gizarte baten tabua haustea ezin barkatu den hutsegitea da gizarte horren barnean eta, batzuetan, legeak zigortutako delitu bilakatzen dira. Mota askotako tabu daude:

Hitza hau tongerazko tabu hitzean du oinarria, inguruko hizkuntzetan "debekatua" esan nahi duena[2]. Handik ingelesaren bidez mundu osora hedatu zen.

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. Harluxet Hiztegi Entziklopedikoa. Tabu. .
  2. Dixon, Robert M. W.. (1988). A Grammar of Boumaa Fijian. , 368 or. ISBN 978-0-226-15429-9..

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]


Antropologia Artikulu hau antropologiari buruzko zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz.