Telefono

Suediako telefono zahar bat, 1896koa.

Telefono edo urrutizkina, komunikatzeko tresna bat da, seinale elektrikoen bitartez ahotsa garraiatzeko diseinatua.

Elementuak

Telefonoa hainbat elementu ditu:

1. Hizketari
2. Likidozko kristal pantaila
3. Teklatua
4. Mikrofonoa
5. Bateria
6. Zirkuitu integratua

Historia

Telefonoa eboluzionatu ondoren hainbat funtzio edo erabilpen desberdin eman zaizkio. Antonio Meuccik asmatu zuen telefonoa. Urte askoan telefonoaren asmakuntza Alexander Graham Belli esleitu izan zaio, 1876an; hala ere, gaur egun jakina da Antonio Meucciren aparatua plagiatu zuela. Bellek Meucciren asmakizuna patentatu zuen. Telefono mugikorrak telekomunikazioa irauli du, Euskal Herrian batez ere 1990eko hamarkadaz geroztik zabaldua. Telegrafoari jarraika telefonoa daukagu, non denbora errealean “tutu” batetik beste pertsona batekin hitz egin zenezakeen. Hau lehenengo denboretan beste telefono batekin zegoen lotuta, baina, gero, zenbaki kode bati jarraituz, edonorekin hitz egitea ahalbidetzen zuen eta gaur egun ere horrela segitzen du. Telefonoa oso erabilia da, baina askoz erabilgarriagoa da telefono mugikorra, non edozein lekutik edonorekin hitz egitea ahalbidetzen dio. Telefono horien aldaera berriena telefono adimentsuak dira, interneteko konexioa duten telefonoak. Hasierako telefono mugikorrek deitzeko bakarrik balio zuten, baina teknologiak aurrera egin ahala aplikazio berriak sortu dira, hala nola SMSak edo mezu laburrak, MP3 erreproduzitzaileak, Bluetooth, argazki-kamera, bideo-jokoak, internet, eta abar. Eboluzio honen ondorioz, telefono adimentsuak jaio dira.

Mugikorra

Telefono mugikorrak telekomunikazioa irauli du, Euskal Herrian batez ere 1990eko hamarkadaz geroztik zabaldua. Telefono horien aldaera berriena telefono adimentsuak dira, interneteko konexioa duten telefonoak.

Sakelako telefonoak.

Kanpo loturak

Wikimedia Commonsen badira fitxategi gehiago, gai hau dutenak: Telefono

• Antonio Meucci eta teletrofonoaren historia Argian