Teresa Perales

Wikipedia, Entziklopedia askea

 

Teresa Perales


Member of the Cortes of Aragon (en) Itzuli

Bizitza
Jaiotzako izen-deiturakMaría Teresa Perales Fernández
JaiotzaZaragoza, 1975eko abenduaren 29a (48 urte)
Herrialdea Espainia
BizilekuaZaragoza
Hezkuntza
HeziketaZaragozako Unibertsitatea : Fisioterapia
Hizkuntzakkatalana
gaztelania
Jarduerak
Jarduerakigerilaria eta politikaria
Jasotako sariak
teresaperales.es
Facebook: teresaperalesfernandez Twitter: teresa_perales Instagram: teresaperales LinkedIn: teresaperales Edit the value on Wikidata

María Teresa Perales Fernández (Zaragoza, 1975eko abenduaren 29a) zaragozar igerilari, politikari ohia, idazlea eta irakaslea aritu da. 2012an, Espainiako Gobernuak Kirol Merituaren Errege Ordenako Gurutze Handia eman zion, espainiar kirolari baten aintzatespen ofizial gorena. 2021ean Kiroletako Asturiasko Printzesa saria jaso zuen.[1][2]

Biografia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Zaragozan jaio zen 1975eko abenduaren 29an. 19 urte zituela, neuropatia baten ondorioz, mugimendua galdu zuen gerritik oinetaraino. Muletarik gabe ibili zen azken eguna Real Zaragozaren garaipena ospatzeko izan zen, Europako Errekoparen finalean, 1995eko maiatzaren 10ean.[3] Hilabete gogor batzuen ondoren, ibiltzeko gaitasuna galdu zuela eta egoera berrira egokitu zela onartu zuen. Igeriketa egokitua ikasi zuen eta handik urtebetera lehiatzen hasi zen.[4]

2005eko urtarrilaren 8an ezkondu zen Mariano Menor kazetariarekin, Zaragozako Pilar basilikan.[5] 2010ean semea izan zuen, Mariano.[6]

Argitaratutako liburuak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  • Mi vida sobre ruedas liburu autobiografikoa argitaratu zuen senarrarekin batera(2007).[7]
  • La Fuerza de un sueño liburua aurkeztu zuen María Escario kirol kazetariarekin batera (2014).[8]

Kirol-ibilbidea[aldatu | aldatu iturburu kodea]

2000 eta 2020 bitartean, 27 domina irabazi zituen Udako Joko Paraolinpikoetan. Gainera, 22 domina lortu zituen Igeriketa Egokituko Munduko Txapelketan 1998 eta 2019 bitartean. 2012ko abuztuaren 29an, Espainiako ordezkaritzaren aitzindari izan zen Londres hiriko Joko Paraolinpikoen inaugurazio-ekitaldian.[1][9]

Nazioarteko palmaresa[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Joko Paraolinpikoak
Urtea Lekua Postua Proba
2000 Sidney (Australia) 2.a 50 m tximeleta S5
2000 Sidney (Australia) 3.a 50 m S5 bizkarrean
2000 Sidney (Australia) 3.a 50 m libre S5
2000 Sidney (Australia) 3.a 100 m libre S5
2000 Sidney (Australia) 3.a 200 m libre S5
2004 Atenas (Grezia) 1.a 50 m tximeleta S5
2004 Atenas (Grezia) 1.a 100 m libre S5
2004 Atenas (Grezia) 2.a 4 × 50 m estiloa (20 puntu)
2004 Atenas (Grezia) 3.a 50 m S5 bizkarrean
2004 Atenas (Grezia) 3.a 50 m libre S5
2004 Atenas (Grezia) 3.a 100 m braza SB4
2008 Pekin (Txina) 1.a 50 m libre S5
2008 Pekin (Txina) 1.a 100 m libre S5
2008 Pekin (Txina) 1.a 200 m libre S5
2008 Pekin (Txina) 2.a 50 m S5 bizkarrean
2008 Pekin (Txina) 3.a 100 m braza SB4
2012 Londres (Erresuma Batua) 1.a 100 m libre S5
2012 Londres (Erresuma Batua) 2.a 50 m tximeleta S5
2012 Londres (Erresuma Batua) 2.a 50 m libre S5
2012 Londres (Erresuma Batua) 2.a 200 m libre S5
2012 Londres (Erresuma Batua) 3.a 100 m braza SB4
2012 Londres (Erresuma Batua) 3.a 200 m SM5 estiloak
2016 Rio de Janeiro (Brasil) 1.a 50 m S5 bizkarrean
2016 Rio de Janeiro (Brasil) 2.a 100 m libre S5
2016 Rio de Janeiro (Brasil) 2.a 200 m libre S5
2016 Rio de Janeiro (Brasil) 2.a 200 m SM5 estiloak
2020 Tokio (Japonia) 2.a 50 m S5 bizkarrean
Munduko txapelketa
Urtea Lekua Domina Proba
1998 Christchurch (N. Zeelanda) 3.a 50 m libre S6
2002 Mar del Plata (Argentina) 2.a 50 m libre S5
2002 Mar del Plata (Argentina) 2.a 100 m libre S5
2002 Mar del Plata (Argentina) 2.a 50 m tximeleta S5
2002 Mar del Plata (Argentina) 2.a 100 m braza SB4
2002 Mar del Plata (Argentina) 2.a 200 m SM5 estiloak
2002 Mar del Plata (Argentina) 3.a 200 m libre S5
2002 Mar del Plata (Argentina) 3.a 50 m S5 bizkarrean
2006 Durban (Hegoafrika) 2.a 50 m tximeleta S5
2006 Durban (Hegoafrika) 3.a 50 m S5 bizkarrean
2006 Durban (Hegoafrika) 3.a 50 m libre S5
2015 Glasgow (Erresuma Batua) 1.a 50 m S5 bizkarrean
2015 Glasgow (Erresuma Batua) 1.a 100 m libre S5
2015 Glasgow (Erresuma Batua) 2.a 50 m tximeleta S5
2015 Glasgow (Erresuma Batua) 2.a 50 m libre S5
2015 Glasgow (Erresuma Batua) 3.a 200 m libre S5
2015 Glasgow (Erresuma Batua) 3.a 200 m SM5 estiloak
2017 Mexiko Hiria (Mexiko) 1.a 50 m libre S5
2017 Mexiko Hiria (Mexiko) 2.a 50 m S5 bizkarrean
2017 Mexiko Hiria (Mexiko) 2.a 100 m libre S5
2019 Londres (Erresuma Batua) 1.a 50 m S5 bizkarrean
2019 Londres (Erresuma Batua) 3.a 4 × 100 m estiloa (34 puntu)

Ibilbide politikoa[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Zaragozak Aragoiko Gorteetan hautatu zuen Aragoiko Alderdiko (PAR) diputatu, 2003ko hauteskunde autonomikoen ondoren.[10]

2006an Mendekotasunaren Arretarako Zuzendaritza Nagusia hartu zuen bere gain. Hurrengo urtean, 2007ko azaroan, PAR taldeak Zaragozako 2008ko hauteskunde orokorretarako zerrendaburu aurkeztu zuen.[11]

2008ko ekainean, Rolde Chobenen bederatzigarren kongresuan, Aragoiko Alderdi Popularreko gazteen presidente hautatu zuten, Rolde Choben.[12]

Politikagintzan izandako azken parte-hartzea 2011ko azaroaren 20ko hauteskunde orokorretan izan zen. Teresa 7. postuan egon zen PP-PAR koalizioan, Diputatuen Kongresuko zerrendetan.[13]

Sariak eta aintzatespenak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Teresa Perales, Laneko Merezimenduari Urrezko Domina jasota, La Moncloa jauregian 2017.07.09
Teresa Perales, Maria Teresa Campos eta Mariano Rajoyrekin Laneko Urrezko domina jasotzera, La Moncloa jauregian 2017.07.09

Teresa Perales Mariano Rajoyren eskutik jaso zuen Laneko Urrezko domina,La Moncloa jauregian 2017.07.09]

  • 2004ko urriaren 4an, Aragoiko Gorteek omenaldia egin zioten, Aljaferiaren Jauregia inguratzen duten lorategietan dagoen bost aldiz mendeurrena betetzen duen olibondoaren kimu batekin.[14]
  • 2008ko urriaren 4an, hiriko Udalak Zaragozako Alaba Kuttun titulua eman zion.[15]
  • Hurrengo egunean, Zaragozako Lekuak-en 200. urteurrenarekin batera, Teresa Peralesek eta Aragoiko beste emakume batzuek Heroiei Omenaldia egiteko domina jaso zuten Juan Alberto Belloch alkatearen eskutik.[16]
  • 2009ko apirilaren 23an, Espainiako erregeek Kirol Merituaren Errege Ordenarekin kondekoratu zuten eta Urrezko Domina eman zioten.[17]
  • 2012ko irailaren 22an, Teresa Peralesek, Londresen lehiatu ziren Aragoiko beste bi kirolari paraolinpikoekin batera, Jorge Cardonak eta Javier Hernándezekin batera, ohorezko sakea egin zuten La Romareda estadioan, Aragoiko taldeak Club Atlético Osasunaren aurka izan zuen aurrez aurrekoa hasi aurretik.[18]
  • 2012ko urriaren 6an eman zuen pregoia Pilarreko jaietan.[19]
  • 2012ko urriaren 14an, bere jaioterriko Udalak Zaragozar Eredugarri Saria eman zion.[20]
  • 2012ko azaroaren 2an, Espainiako Gobernuak Kirol Merituaren Errege Ordenako Gurutze Handia eman zion. Horixe da kirolari espainiar baten aintzatespen ofizial gorena. Teresa izan zen sari hori jaso zuen lehen kirolari paralinpikoa.[21] 2014ko apirilaren 2an, Juan Carlos I.a erregearen eskutik jaso zuen Zarzuela jauregian, senarrarekin eta semearekin batera.[22]
  • 2012ko abenduan, As egunkariaren sari berezia jaso zuen. Gainera, hilabete horretan bertan, Letizia Ortizek, Asturiasko printzesaren eskutik, «Mujer Hoy» saria jaso zuen, izen bera duen aldizkariak emandakoa.[23][24]
  • 2013ko otsailean, kirol-merezimenduaren diploma jaso zuen Zaragozako Kirolaren Galan.[25]
  • 2013ko otsailean, Mundo Deportivo egunkariko LXV. galan Gesta Kirol Gizakiaren saria jaso zuen.[26]
  • 2013ko maiatzaren 14an, Aragoiko kirolari onenaren saria jaso zuen Aragoiko XVI. Kirol Galan.[27]
  • 2013ko maiatzean, Juan Palau saria jaso zuen, 2012ko kirolari onenaren saria.[28]
  • 2013ko ekainaren 5ean, Aragoiko Urteko Sarien XX. edizioan saritu zuten, Urteko Aragoiera kategorian.[29]
  • 2013ko 19an, Teresak Kiroletako Asturiasko Printzesa Saria jasotzeko boto bakar batera gelditu zen, bederatzitik zortzi lortuta. Sari hori Espainiako José María Olazábal golf-jokalariak jaso zuen.[30]
  • 2015eko otsailaren 20an, Discovery Max kanalak Born to be Discovery Awards saria eman zion.[31]
  • Elxeko Miguel Hernández Unibertsitateak Honoris Causa doktore izendatu zuen.
  • 2017ko uztailaren 27an Gobernuko presidente Mariano Rajoyk, Moncloako Jauregian, Laneko Merezimenduaren Domina eman zion .[32]
  • Sofia Infanta Kirol Sari Nazionala
  • 2018ko irailaren 20an, Heraldo de Aragón egunkariak Heraldo saria eman zion Giza Balioen kategorian.
  • 2018ko abenduaren 13an, Marca egunkariak 80 urte betetzen zituen urtean, bost sarietako bat jaso zuen 80 urteko Giza-baloreak gainditutakoen kategorian.
  • 2019ko abenduaren 11n, Espainiako Olinpiar Batzordearen urteko galan Ordena Olinpikoa jaso zuen.[33]
  • 2021eko ekainaren 2an, 2021 Kiroletako Asturiasko Printzesa Saria jaso zuen.[34]
  • 2022an, El Confidencial-ek eta Herbert Smith Freehillsek emandako 2022 Influyentes Sarietako batekin aintzatetsi zuten.[35]

Bizitza soziala[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Teresa Miguel Carballeda, Espainiako Batzorde Paraolinpikoko lehendakariarekin batera, COIko ikuskatzaileak etorri baitira Madrilera, 2016ko Joko Olinpiko eta Paralinpikoetarako hautagaitzan.

2007an, senarraren laguntzarekin, Mi vida sobre ruedas liburu autobiografikoa argitaratu zuen.[7]

2008ko azaroaren 14an, Teresak "irteera-pistolazoa" eman zien Zaragozako Aquariusen antolatuko ziren jarduera ugariei. Horregatik, eta horiek sustatzeko, 2008ko Nazioarteko Erakusketan eraiki zen esparru horretako erdiko tankean (munduko lehen ibaiaren birsorkuntza bailitzan) murgildu zen.[36]

2009ko martxoan, beste lau kirolari paraolinpikorekin batera, protagonistakide izan zen Mabel Lozanok zuzendutako "La teoría del Espiralismo/ Espiralismoaren teoria "dokumentalean.[37]

2009ko urriaren 2an, Perales, orduan Real Madrileko jokalari zen Raúl Gonzálezekin batera, aukeratu zuten espainiar kirolariak ordezkatzeko, Kopenhagen (Danimarka) Madril 2016ko Joko Olinpikoen eta urte horretako Udako Parlinpiar Jokoetan egoitza izateko hautagaitza aurkeztean.[38]

2012ko irailean, Aragoi TV kateko Unitate Mugikorra programako protagonista izan zen, eta "Una mujer de leyenda" izenburua izan zuen.[39]

2013ko urtarrilaren 31n, Nazioarteko Batzorde Paralinpiarren (CPI) egoitzara joan zen, Bonn hiri alemanean, 2020ko Joko Olinpiko eta Paralinpikoetarako Madril hautagaitzaren txostena aurkeztera.[40] Urte horretako martxoan, Teresa Perales Madrileko hautagaitzarekin elkarlanean aritu zen COIren Ebaluazio Batzordea Espainiako hiriburura joan zenean.[41]

2013ko martxoaren 20an, La 1ko Comando actualidad de saioko protagonistetako bat izan zen. Emanaldi horri Gente excelente izenburua jarri zitzaion.[42]

2013tik Gizarteratzeko eta Mugikortasun Iraunkorrerako Renault Fundazioaren amabitxi eta irudia da, eta ordutik hainbat ekitaldi bateratutan parte hartu du.[43][44]

Berriro ere, lau urte lehenago gertatu zen bezala, 2013ko irailaren 7an, Teresak, baina ordukoan Pau Gasol saskibaloi-jokalariak lagunduta, Espainiako kirolariak defendatu zituzten Buenos Airesen (Argentina) Madrilek duen COIaren azken hautaketan.[45]

2014ko urtarrilaren 16an, Teresak eta 200 kirolari espainiarrek Murtziako San Antonio Unibertsitate Katolikoaren (UCAM) beka jaso zuten.[46]

2014ko martxoaren 20an bere jaioterrian "La Fuerza de un sueño" liburua aurkeztu zuen María Escario kirol kazetariarekin batera.[8]

Bi urtez irakasle izan zen Zaragozako Unibertsitatean Fisioterapia kirol paralinpikoan aukera askeko irakasgaian.[47]

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. ↑ a b Teresa Perales. Comité Paralímpico Internacional.
  2. ↑ «Teresa Perales, premio Princesa de Asturias de los Deportes» ELMUNDO 2021-06-02.
  3. ↑ MUJER HOY - MARÍA JOSÉ BARRERO. (22 de diciembre de 2012). «IV Edición Premios Mujer hoy. Teresa Perales: "No cambiaría por nada en el mundo mi vida de ahora"» Mujer Hoy.com.
  4. ↑ «Teresa Perales: "La silla no es lo que me cambió la vida"» El Periódico de Aragón.com 1 de noviembre de 2012.
  5. ↑ «La mejor medalla de Teresa» El Periódico de Aragón.com 9 de enero de 2005.[Betiko hautsitako esteka]
  6. ↑ «La coleccionista de medallas» Marca.com 10 de septiembre de 2012.
  7. ↑ a b «"Mi vida sobre ruedas" cuenta la vida luchadora de Teresa Perales» Aragón Digital.com 17 de julio de 2007.
  8. ↑ a b Teresa Perales presenta su libro en Zaragoza. .
  9. ↑ Teresa Perales será la abanderada española en los Paralímpicos de Londres 2012. Espiritu Deportivo 21 de agosto de 2012.
  10. ↑ «La nadadora Teresa Perales es la sorpresa para las Cortes» El Periódico de Aragón.com 17 de enero de 2003.[Betiko hautsitako esteka]
  11. ↑ «Teresa Perales, María Herrero y Mª Victoria Sanagustín encabezarán las listas del PAR al Congreso en las generales» Aragón Digital.com 5 de noviembre de 2007.
  12. ↑ «Las juventudes del PAR apuestan por Teresa Perales para una etapa de consenso» Aragón Digital.com 7 de junio de 2008.
  13. ↑ «Teresa Perales irá al Congreso de número siete y Rosa Santos al Senado» El Periódico de Aragón.com 4 de octubre de 2011.
  14. ↑ «Las Cortes homenajean a Perales» Aragón Digital.com 4 de octubre de 2004.
  15. ↑ «Los alcaldes democráticos de la ciudad reciben las medallas de oro con los partidos divididos por la concesión a Triviño» Aragón Digital.com 4 de octubre de 2008.
  16. ↑ «Zaragoza rinde homenaje a sus heroínas del siglo XXI» Aragón Digital.com 5 de octubre de 2008.
  17. ↑ «Los galardonados con la Real Orden del Mérito Deportivo» Marca.com 14 de abril de 2009.
  18. ↑ «El Real Zaragoza homenajeará a los paralímpicos aragoneses» Aragón Digital.com 19 de septiembre de 2012.
  19. ↑ «Teresa Perales da inicio a las fiestas y anima a todos a vivirlas pese a la crisis» El Periódico de Aragón.com 6 de octubre de 2012.
  20. ↑ «Zaragoza distingue a sus olímpicos como ciudadanos ejemplares por los valores que representan» Aragón Digital.com 14 de octubre de 2012.
  21. ↑ «El Gobierno otorga la Gran Cruz al Mérito Deportivo a Teresa Perales» Heraldo.es 2 de noviembre de 2012.
  22. ↑ «Teresa Perales recibe del Rey la Gran Cruz del Mérito Deportivo junto a su familia» Heraldo.es 2 de abril de 2014.
  23. ↑ «Teresa Perales: "Alucino que aún se hable de mis medallas"» AS.com 12.2012.
  24. ↑ «Teresa Perales recibe de manos de la princesa Letizia el Premio Mujer Hoy» Heraldo.es 20 de diciembre de 2012.
  25. ↑ «Del Bosque: "Intentamos ser unos buenos embajadores por el mundo"» El Periódico de Aragón.com 19 de febrero de 2013.
  26. ↑ «Teresa quiere vivir un nuevo sueño en los JJ.OO. de Río 2016» Mundo Deportivo.com 13 de febrero de 2013.
  27. ↑ «Perales y Mir, los mejores del año 2012» El Periódico de Aragón.com 15 de mayo de 2013.
  28. ↑ Aragón Digital.com. (27 de mayo de 2013). Teresa Perales, Mejor Deportista del año 2012 en los Premios Juan Palau. .
  29. ↑ El Periódico de Aragón.com. (6 de junio de 2013). La nadadora Teresa Perales logra el premio Aragonés del Año 2013. .
  30. ↑ Heraldo.es. (19 de junio de 2013). Olazábal gana, por un solo voto, a Teresa Perales el Premio Príncipe de los Deportes. .
  31. ↑ «Teresa Perales y César Bona, premiados en el "Born to Be Discovery Awards"» El Periódico de Aragón.com 20 de febrero de 2015.
  32. ↑ «Teresa Perales y Amado Franco reciben la Medalla de Oro al Mérito en el Trabajo» Heraldo.es 27 de julio de 2017.
  33. ↑ «Teresa Perales recibe la Orden Olímpica» El Periódico de Aragón.com.
  34. ↑ Teresa Perales, Premio Princesa de Asturias de los Deportes 2021. Marca 2 de junio de 2021.
  35. ↑ Confidencial, El. (2022-09-20). «Museo Thyssen, Telefónica, Teresa Perales… Los ganadores de los Premios Influyentes 2022» elconfidencial.com.
  36. ↑ «Teresa Perales, entre más de 5.000 especies en el Acuario Fluvial de Zaragoza» Aragón Digital.com 15 de noviembre de 2008.
  37. ↑ «Cinco deportistas discapacitadas protagonizan "La Teoría del Espiralismo", dirigido por Mabel Lozano» ABC.es 11 de marzo de 2009.
  38. ↑ «Discurso íntegro de Raúl González, Teresa Perales y Mónica Figar ante el COI» RTVE.es 2 de octubre de 2009.
  39. ↑ «Especial Teresa Perales en ‘Unidad móvil’» Aragón Televisión.es 13 de septiembre de 2012.
  40. ↑ «Teresa Perales presenta al Comité Paralímpico Internacional el dossier de Madrid 2020» El Periódico de Aragón 31 de enero de 2013.
  41. ↑ «Teresa Perales destaca la "perfecta comunicación entre la villa olímpica y las sedes"» Heraldo.es 18 de marzo de 2013.
  42. ↑ «Gente excelente» RTVE.es 18 de marzo de 2013.
  43. ↑ «Fundación Renault - TERESA PERALES RENUEVA SU COMPROMISO COMO IMAGEN DE LA FUNDACIÓN RENAULT PARA LA INCLUSIÓN Y LA MOVILIDAD SOSTENIBLE» fundacionmovilidadsostenible.renault.es.
  44. ↑ «Renault – Teresa Perales» teresaperales.es.
  45. ↑ (Gaztelaniaz) MARCA.com. [https://www.marca.com/2013/09/02/mas_deportes/madrid-2020/1378114008.html «Teresa Perales: "Espa�a necesita los Juegos m�s que nunca"»] MARCA (Noiz kontsultatua: 2023-01-22).
  46. ↑ «La UCAM beca a más de 200 deportistas para que estudien en sus respectivas universidades» 20 Minutos.es 16 de enero de 2014.
  47. ↑ Teresa Perales. .

Bibliografia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  • Teresa Perales (2007). Mi vida sobre ruedas: La lucha de una mujer, campeona paralímpica, de natación y política, para afrontar con optimismo su discapacidad. Esfera de los libros, 2007. ISBN 9788497346535. 
  • Javier Lafuente (2008). Gran Enciclopedia de los deportistas aragoneses. Diario Equipo. 
  • Teresa Perales (2014). La fuerza de un sueño. Conecta, 2014. ISBN 9788415431886. 

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

"https://eu.wikipedia.org/w/index.php?title=Teresa_Perales&oldid=9214267"(e)tik eskuratuta