Tetrafluoroetileno

Wikipedia, Entziklopedia askea
Tetrafluoroetileno
Formula kimikoaC2F4
SMILES kanonikoa2D eredua
MolView3D eredua
Konposizioafluor eta karbono
Motakonposatu asegabe
Ezaugarriak
Momentu dipolarra0 D
Fusio-puntua−142,5 °C
Irakite-puntua−75,95 °C (101,325 kPa)
Fusio-entalpia0 D
Masa molekularra99,994 Da
Erabilera
Rolakantzerigeno
Arriskuak
NFPA 704
4
3
3
Berokuntza globalerako gaitasuna1
Identifikatzaileak
InChlKeyBFKJFAAPBSQJPD-UHFFFAOYSA-N
CAS zenbakia116-14-3
ChemSpider8000
PubChem8301
Reaxys1098492 eta 1740275
Gmelin38866
ChEBI25997
ChEMBLCHEMBL541730
ZVG490980
EC zenbakia204-126-9
ECHA100.003.752
Human Metabolome DatabaseHMDB0258891
UNIIOMW63Z518S
KEGGC19299

Tetrafluoroetilenoa karbonoz eta fluoroz osatutako konposatu organikoa halogenatua da C2F4 formula duena. Industrian polimero fluoratuak prestatzeko usatzen da.

Ezaugarriak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Tetrafluoroetilenoa etilenoaren deribatu bat da zeinetan hidrogeno guztiak fluoroz ordezkatuta baitaude. Gas kolorgea, usainik gabea eta apur bat toxikoa da. Beroaren edo suaren eraginik sukoia da eta, hainbat baldintzetan, lehergarria da[1].

Tetrafluoroetilenoa dienofilo oso ahaltsua da.

Erabilera[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Polimerizazio-prozesuetan monomero edo komonomero gisa baliatzen da. Politetrafluoroetilenoa edo tefloia lortzen da monomero gisa hutsik baliatzen denean. Etilenoaren komonomero moduan usatzen denean ETFE (EtilenoTetraFluoroEtileno) edo fluoia lortzen da. Bi polimero hauek erabilera handia dute, tefloiak batez ere.

Sintesia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Tetrafluoroetilenoa kloroformotik abiatuta sintetizatzen da bi etapako erreakzio baten bidez difluorokarbenoa erreakzio-bitarteko gisa agertzen delarik[2].

CHCl3 + 2 HF → CHClF2 + 2 HCl
2 CHClF2 → C2F4 + 2 HCl

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. (Ingelesez) «Oxidation reactions of tetrafluoroethylene and their products—I: Auto-oxidation» Tetrahedron 22 (6): 1765–1770. 1966-01-01  doi:10.1016/S0040-4020(01)82248-1. ISSN 0040-4020. (Noiz kontsultatua: 2021-05-02).
  2. (Ingelesez) Siegemund, Günter; Schwertfeger, Werner; Feiring, Andrew; Smart, Bruce; Behr, Fred; Vogel, Herward; McKusick, Blaine. (2000). «Fluorine Compounds, Organic» Ullmann's Encyclopedia of Industrial Chemistry (American Cancer Society)  doi:10.1002/14356007.a11_349. ISBN 978-3-527-30673-2. (Noiz kontsultatua: 2021-05-02).

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]