The Lego Group

Wikipedia, Entziklopedia askea
The Lego Group
Datuak
MotaEnpresa pribatua
Jarduera sektoreavideo game industry (en) Itzuli eta toy industry (en) Itzuli
HerrialdeaDanimarka
Jarduera
Eskumendekoak
Enplegatuak17.431 (2020)
Ekoizpena
Agintea
Zuzendari exekutiboaNiels B. Christiansen (en) Itzuli
ZuzendariaNiels B. Christiansen (en) Itzuli
Zuzendaritza-taldea
Egoitza nagusi
Legezko formaaktieselskab (en) Itzuli
JabeaKirkbi (en) Itzuli eta Koldingvej 2, Billund (en) Itzuli
Ekonomia
Aktiboak27.877.000.000 kr (2015)
Diru-sarrerak36.400.000.000 kr (2018)
Irabazi garbia9.174.000.000 kr (2015)
Ustiapen-mozkina12.244.000.000 kr (2015)
Historia
Sorrera1932
Sortzailea
webgune ofiziala
Facebook: lego Twitter: LEGO_Group Instagram: lego LinkedIn: lego-group Youtube: UCP-Ng5SXUEt0VE-TXqRdL6g Spotify: 7K5Pd9Rp3Gd6NFlulKHIzd iTunes: 1548462192 Deezer: 118657612 Edit the value on Wikidata

Lego System A/S enpresa daniarra, The Lego Group marka izenez ezaguna, jostailu-enpresa danimarkarra da. Bere produkturik ezagunena eraikuntza-blokeak dira, Lego pieza sorta ezaguna, baina berezko serieak ere baditu (Bionicle, Ninjago); eskolaurreko produktuen lerro bat (Lego Duplo) eta robotikako jostailu-lerro bat (Lego Mindstorms), besteak beste. Gainera, Legoland parke tematikoen kateari ematen dio marka.

1932an sortu zuen Ole Kirk Christiansenek, Billundeko arotz batek. Harrezkero, bere familiak aurrera eraman du du. Hasieran zurezko artikuluak egiten zituen arren, 1949az geroztik plastikoz egindako eraikuntzako jostailuetan espezializatuta dago. Enpresak Billunden du egoitza, 7800 langile ditu eta 130 herrialde baino gehiagotan dago.[1]

Historia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Legoren jatorria Billundeko (Danimarka) aroztegi familiar batean dago, 1918an Ole Kirk Christiansenek sortua. Negozio hori Depresio Handiaren eraginpean zegoenean, altzari txikiagoak egiten hasi zen, eta 1932az geroztik zurezko jostailuetan aritu zen esklusiban. Bi urte geroago, enpresa berria «Lego» izenez izendatu zuen, Danimarkako leg godt terminoaren akronimoa[2] («ondo jokatu») eta marka oso ezaguna egin zen bertako biztanleen artean, zurezko jostailuak metalezkoak baino eskuragarriagoak zirelako, Bigarren Mundu Gerran eskuratzeko zailagoak zirelako.

Egurraren ekoizpenean izandako zenbait arazoren ondorioz, Ole Kirk plastikozko jostailuak ekoiztera igaro zen 1940an injekzio bidez moldekatzeko makinekin. Kiddicraft enpresa britainiarraren eraikuntza-blokeetan oinarrituta, Christiansen familiak bere plastikozko adreiluak (Lego Mürsten) merkaturatu zituen 1949an, Piet Mondrianen koadroetan oinarritutako kolore biziekin.[3] Sistemak haurraren sormenaren alde egiten zuen, eta, beraz, hasieran ez ziren argibideen eskuliburuak sartzen. Legoren gakoa 1958an iritsi zen; urte hartan «krokadura-sistema» bat patentatu zuten, adreiluaren azpian hodiak zituena, modu egonkorrean moldatzeko aukera ematen zuena, era guztietako konbinazioak eginez. Hain izan zen arrakastatsua non Oleren semea zen, Godtfred Kirk Christiansenek (1957-1979) bere lekukoa hartuko zuen, eta honek zurezko bilduma guztiak eten zituen, plastikoan soilik zentratzeko. Handik denbora batera, Kjeld Kirk Kristiansen semeak (1979-2004) hartuko luke parte.

Adreilu-blokeak hasieran zelulosa-azetatoarekin egiten ziren. 1964tik aurrera, ABS kopolimeroa onartu zen; ez dena toxikoa eta hobeto jasaten dituena beroa eta dekolorazioa. Material hori gaur egunera arte erabiltzen da, bioplastikoetan ez baitago baliokiderik.[4]

1960aren hasieran enpresa Europako merkatuan finkatu zen. Samsoniterekin porrot egin zuen elkarte batek mugatu zuen, hasiera batean, Estatu Batuetan presentzia, baina kontratua 1973an amaitu zenean, daniarrek kontrola hartu zuten berriz filial baten bidez, Lego Systems Inc. Bi urte baino gutxiagoan 100 milioi dolar baino gehiagoko diru sarrera zeukaten. Bestalde, 1968an, «Legoland» parke tematikoa inauguratu zen Billunden. Lehenengo urtean 625.000 bisitarirekin, eta handik gutxira beste herrialde batzuetan sukurtsalak ireki ziren. Eragiketa horien guztien batura Danimarkako barne-produktu gordinaren %1 zen 1970eko hamarkadan.

1981ean, Legoko eraikuntza-blokeen patentea iraungi egin zen, eta, horren ondorioz, beste jostailu-saltzaile batzuek beren eredua imitatu zuten, baina era ekonomikoagoan, hala nola Super Blocks (Tyco), Espainian TENTE (Exin) eta Argentinan Rasti. Hori dela eta, Kjeld Kirkek eredu berriak ikertu eta garatzearen alde egin zuen, besteak beste, Lego Creator Exper jostailuak, Lego Mindstorms robotikako jostailuak eta Bionicle seriea. Horiei esker, 1990eko hamarkadaren erdialdera arte eutsi ahal izan zuen, ez baitzuen jakin jostailugintzaren sektoreko aldaketei eta bideoen jokoen lehiari aurre egiten. 1998an bere historiako lehen galerak izan ondoren, Legok bilduma eta lizentzia ofizial berriak merkaturatu zituen arrakasta komertzialik gabe, eta horrek 287 milioi euroko galera ekarri zien 2004an.

Urte horretan bertan, Kristiansen familiak Jørgen Vig Knudstorpen esku utzi zuten lehendakaritza, familia fundatzailekoa ez zen Legoko lehen kontseilari delegatua. Arduradun berriak kontuak hobetu zituen, produkzioaren zati bat deslokalizatuz, Legoland parke guztiak Merlin Entertainments konpainiari salduz eta eraikuntza-bilduma errentagarrienak berreskuratuz, publiko helduari zuzendutako tituluekin. Bestalde, Warner Brosekin akordio batera iritsi zen markako produktuetan oinarritutako filmak eta telesailak egiteko, besteak beste, The Lego Movie eta Lego Ninjago, zeinek harrera ona izan zuten leihatiletan.

Diseinua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Legoren piezak sistema unibertsala dira. Nahiz eta urteetan zehar blokeen diseinua eta helburua aldatu, horiek guztiak bateragarriak dira, neurri txikiagoan edo handiagoan. 1958ko Legoko blokeek gaur egungoekin bat egin dezakete oraindik, eta txikientzako egindako set-ak ere bateragarriak dira nerabeentzako eginikoekin. 2x4 motako sei bloke 915.103.765 konbinazio posible desberdin ditu.

Legoko pieza bakoitza doitasun-maila konkretu batekin fabrikatu behar da. Bi pieza ahokatzen direnean, konektatuta egon behar dute, eta erraz desmuntatu behar dira. Lego blokeak egiten dituzten makinek 10 mikrometro bezain perdoi txikiak dituzte.

Fabrikazioa[aldatu | aldatu iturburu kodea]

1963az geroztik, Legoren piezak akrilionitrilo-butadieno-estireno (ABS) kopolimeroaz fabrikatu dira. 2008tik aurrera, enpresako ingeniariek NX CAD/CAM/CAE PLM suiteak erabiltzen dituzte beren piezak modelatzeko.

Moldea jariatzeko moduaren eta estres-probaren bidez piezak optimizatzeko aukera ematen du programak. Batzuetan, molde-prototipoak egiten dira diseinua masa-produkzioan erabili aurretik.

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. Wolf, Mark J.P.. (2018-06-15). «Adapting the Death Star into LEGO» Star Wars and the History of Transmedia Storytelling (Amsterdam University Press): 169–186. ISBN 978-90-485-3743-3. (Noiz kontsultatua: 2020-05-07).
  2. Servelli, Martín. (2018-05-11). «Algo más sobre lectores y lecturas de El juguete rabioso, de Roberto Arlt» Orbis Tertius 23 (27): e070.  doi:10.24215/18517811e070. ISSN 1851-7811. (Noiz kontsultatua: 2020-05-07).
  3. «How the Mind Took Over the World» Nature and Experience in the Culture of Delusion (Palgrave Macmillan) ISBN 978-0-230-39136-9. (Noiz kontsultatua: 2020-05-07).
  4. «Comercio mundial y exportaciones latinoamericanas» dx.doi.org 2018-04-09 (Noiz kontsultatua: 2020-05-07).

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]