Tomasa Cuevas

Wikipedia, Entziklopedia askea
Tomasa Cuevas
Bizitza
Jaiotzako izen-deiturakTomasa Cuevas Gutiérrez
JaiotzaBrihuega1917ko martxoaren 7a
Herrialdea Espainia
HeriotzaBartzelona2007ko apirilaren 25a (90 urte)
Hezkuntza
Hizkuntzakgaztelania
katalana
Jarduerak
Jarduerakpolitikaria
Jasotako sariak
KidetzaCommunist Youth Union of Spain (en) Itzuli
Sinesmenak eta ideologia
Alderdi politikoa Espainiako Alderdi Komunista
Kataluniako Alderdi Sozialista Batua

Tomasa Cuevas Gutiérrez (Brihuega, Guadalajara, 1917ko martxoaren 7aBartzelona, 2007ko apirilaren 25a) Espainiako militante komunista eta antifrankista izan zen.[1]

Biografia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Bederatzi urte zituenetik lanean, eta 14 urte zituela, Espainiako Gazteria Komunisten Batasunean sartu zen. Gerra Zibila hastean, Bigarren Errepublikaren aldeko hainbat zereginetan hasi zen lanean, erakunde horretatik, eta, ondoren, Espainiako Alderdi Komunistaren (PCE) barruan.

1939ko maiatzean atxilotua eta kartzelaratua, hogeita hamar urteko kartzela-zigorra ezarri zioten, eta bost urte bete zituen hainbat emakume-kartzelatan: Guadalajara, Durango, Santander, Zornotza eta Segovia.

Aske zegoela, Bartzelonara erbesteratu zuten. Han, PCEren Kataluniako erreferentean sartu zen, Partit Sozialista Unificat de Catalunya (PSUC), harik eta 1945ean Antonio eta Vicente Juan Creix anaiek berriro atxilotu eta torturatu zuten arte Layetana Bideko polizia-egoitzan, Les Cortseko emakumeen kartzelan sartu zen arte.[1] 1946an, baldintzapeko askatasuna eman zioten, eta Miguel Núñez González buruzagi komunista ezagunarekin ezkondu zen. Biek Andaluziako klandestinitatean lan egin zuten denbora batez. Bartzelonara itzultzean, atxilotzeko arriskuaren aurrean, PSUCk Tomasari Frantziarako irteera eman zion lehenik, eta Pragarakoa gero.[2] 1969an Bartzelonara eta diktaduraren aurkako jarduera politikora itzuli zen PSUCeko propaganda-talde nagusian.

Kataluniako Adierazpen Politikoen Elkarteko kide izan zen.

2007ko apirilaren 25ean hil zen Bartzelonan.[3]

Aintzatespenak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Memoria historikoa[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Diktaduran kartzela eta kartzela jasan zuten emakumeen memoria idazteari ekin zion. Hainbat lekukotasunen erregistroarekin hiru liburu idatzi zituen, emakume haien eta urte haien oroimenari eusteko.

Hauexek dira liburuen tituluak:

Cárcel de mujeres/ Emakumeen Kartzela (1939-1945)

Cárcel de mujeres: Ventas, Segovia, Les Corts/ Emakumeen Kartzela: Las Ventas, Segovia, Les Corts eta Mujeres de la resistencia/ Erresistentziako Emakumeak.

Oharra: Azken bi liburuak Testimonios de mujeres en las cárceles franquistas/ Frankoren kartzeletako emakumeen testigantzak izenburupean batera atera ziren 2004an.

Lekukotasunak ugariak dira: Manolita del Arco, Josefina Amalia Villa, Maria Salbu, Petra Cuevas, Juana Doña, Adelaida Abarca, Paz Azzati, Flor Cernuda, besteak beste.

Lanak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  • Emakumeen kartzela (1939-1945) (1985) 1. liburukia
  • Emakumeen kartzela (1985) 2. liburukia
  • Emakumeak erresistentzian (1986) 3. liburukia
  • Emakumeen testigantzak Francoren kartzeletan (2004)
  • Ángeles Egido León (2011). Herritarrak, militanteak, feministak. Emakumea eta konpromiso politikoa XX. mendean. Eneida. El precio de la militancia femeninoa: Acción política y represio, 47-74.

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]