Trikloroetileno
Trikloroetileno | |
---|---|
Formula kimikoa | C2HCl3 |
SMILES kanonikoa | 2D eredua |
MolView | 3D eredua |
Konposizioa | karbono |
Mota | chlorinated hydrocarbon (en) |
Ezaugarriak | |
Dentsitatea | 1,46 g/cm³ (20 °C) |
Disolbagarritasuna | 0,1 g/100 g (ur, 20 °C) |
Fusio-puntua | −73 °C −85 °C −84,75 °C |
Irakite-puntua | 87 °C (760 Torr) 87,21 °C (101,325 kPa) |
Formazio entalpia estandarra | −7,53 kJ/mol |
Lurrun-presioa | 58 mmHg (20 °C) |
Gainazal-tentsioa | 0,02928 N/m |
Masa molekularra | 129,914 Da |
Erabilera | |
Rola | inhalational anaesthetic (en) , kantzerigeno, developmental toxicant (en) , male reproductive toxicant (en) eta occupational carcinogen (en) |
Arriskuak | |
NFPA 704 | |
Lehergarritasunaren beheko muga | 8 vol% |
Lehergarritasunaren goiko muga | 10,5 vol% |
Denboran ponderatutako esposizio muga | 537 mg/m³ (8 h, Ameriketako Estatu Batuak) |
Gehienezko esposizio muga | 1.611 mg/m³ (Ameriketako Estatu Batuak) |
Esposizioaren goiko muga | 0 mg/m³ (baliorik ez) 1.074 mg/m³ (Ameriketako Estatu Batuak) |
IDLH | 5.370 mg/m³ |
Eragin dezake | trichloroethylene exposure (en) |
Identifikatzaileak | |
InChlKey | XSTXAVWGXDQKEL-UHFFFAOYSA-N |
CAS zenbakia | 79-01-6 |
ChemSpider | 13837280 |
PubChem | 6575 |
Reaxys | 1736782 |
Gmelin | 16602 |
ChEBI | 184631 |
ChEMBL | CHEMBL279816 |
RTECS zenbakia | KX4550000 |
ZVG | 10720 |
DSSTox zenbakia | KX4550000 |
EC zenbakia | 201-167-4 |
ECHA | 100.001.062 |
MeSH | D014241 |
Human Metabolome Database | HMDB0029593 |
UNII | 290YE8AR51 |
KEGG | C06790 |
PDB Ligand | TCV |
Trikloroetileno (CHCl=CCl2) pisu handiko hidrokarburo kloratua da. Likido kolorge egonkorra da, 86,7 °C-an irakiten du, eta 1,46 g/cm3-ko pisu espezifikoa du; kloroformoaren antzeko usaina du, fotorreaktiboa da, eta ongi disolbatzen da disolbatzaile organikoetan, baina nekez uretan. Ez da sukoia. Sintetizatu egin behar da, modu naturalean ez baita sortzen. Tetrakloroetanoa erabiltzen da, lehengai gisa, trikloroetilenoa lortzeko. Metalei koipea kentzeko, koloratzaileak eta pinturak disolbatzeko, sintesi organikoak egiteko, ehunak ekoizteko prozesuan, garbiketa lehorrerako, itsasgarri eta hozgarri gisa eta abarretarako erabiltzen da. Disolbatzaile gisa erabiltzea debekatuta dago munduko zenbait lurraldetan; era berean debekatua dago janarietan, botiketan eta kosmetikoetan erabiltzea. Toxikoa da.
Erreferentziak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]- Artikulu honen edukiaren zati bat Lur hiztegi entziklopedikotik edo Lur entziklopedia tematikotik txertatu zen 2011/12/27 egunean. Egile-eskubideen jabeak, Eusko Jaurlaritzak, hiztegi horiek CC-BY 3.0 lizentziarekin argitaratu ditu, Open Data Euskadi webgunean.
Kanpo estekak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Artikulu hau kimikari buruzko zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz. |