Tripaki hankagabe

Wikipedia, Entziklopedia askea
Tripaki hankagabea
Sailkapen zientifikoa
ErreinuaFungi
KlaseaAgaricomycetes
OrdenaRussulales
FamiliaHericiaceae
GeneroaHericium
Espeziea Hericium cirrhatum
Nikol., 1950
Mikologia
 
himenio tolestua

Oharra: ez fidatu soilik orri honetan ematen diren datuez perretxiko bat identifikatzeko orduan. Inolako zalantzarik izanez gero, kontsultatu aditu batekin.

Tripaki hankagabea (Hericium cirrhatum) Hericiaceae familiako onddo espezie bat da.[1] Jan daiteke, baina sukaldaritzarako balio handirik gabea da.

Deskribapena[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Karpoforoa: 10 eta 15 cm bitartekoa, mamitsua, pisu inbrikatuetan jarritako zenbait kapelaz osatua, banatu eta denak oinarri batetik ateratzen dira. Zurixka-horixka kolorekoa da eta bai goialdean zein behealdean eztenak dituzte.

Eztenak: Pruinadunak, antzuak eta errudimentarioak dira goiko azalean, eta luzeak eta emankorrak barrualdean.

Haragia: Lodia, Suberosoa edo biguna, zuria eta gero krema kolorekoa. Usain fungikoa du eta zapore gozoa.[2]

Etimologia: Hericium terminoak multzo honetako arantza emankorrei egiten die erreferentzia, eta triku baten antzekoa dela esan nahi du. Cirrhatum epitetoak ere arantzei egiten die erreferentzia. Kiribilak dituela.

Jangarritasuna[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Jangarria, baina garrantzi gutxikoa.[3]

Nahasketa arriskua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Hericium erinaceus eta Hericium coralloides delakoekin nahas daiteke.

Sasoia eta lekua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Udan eta udazkenean, hostozabalen enbor hiletan hazten da, batez ere haritzetan.[4]

Banaketa eremua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kanada, Ameriketako Estatu Batuak, Europa, Errusia, Japonia, Australia.

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. Euskal Herriko perretxiko eta onddoak, 2013, 2014, 2016, 2017, Fernando Pedro Pérez, Kultura Saila, Eusko Jaurlaritza  •   Bizkaiko Perretxiko eta Onddoak, A.D.E.V.E., 2012  •   Euskalnatura  •   Euskal Herriko Onddoak. 5 tomos, Luis García Bona, Kriselv, 1987  •   Catálogo micológico del País Vasco, Aeranzadi, 1973  •   Mendizalearen Hiztegia [mikologia], Ostadar Mendi Taldea.
  2. (Gaztelaniaz) Lotina, Roberto. (1985). Mil setas ibericas. Diputacion foral de vizcaya, 425 or. ISBN 84-505-1806-7..
  3. (Gaztelaniaz) Palacios Quintano Daniel. (2014). Disfrutando con las setas. Leitzaran, Grafikak S.L. Andoain, Gipuzkoa., 458 or. ISBN 978-84-617-0196-4..
  4. (Gaztelaniaz) Bon,Marcel. (1988). Guia de Campo de los hongos de Europa. Ediciones Omega, S. A. Barcelona, 312 or. ISBN 84-282-0865-4..

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]