Unamunoren erretratua
Unamunoren erretratua | |
---|---|
Jatorria | |
Sortzailea(k) | Joaquín Sorolla |
Sorrera-urtea | 1910 |
Ezaugarriak | |
Materiala(k) | olio-pintura eta Margo-oihala |
Dimentsioak | 143 () × 105 () cm |
Genero artistikoa | erretratua |
Egile-eskubideak | jabetza publiko |
Deskribapena | |
Kokapena | |
Lekua | Bilboko Arte Ederren Museoa |
Bilduma | Bilboko Arte Ederren Museoa |
Inbentarioa | 82.14 |
Unamunoren erretratua Joaquín Sorolla Bastida margolari valentziarrak 1912ean egindako erretratua da; izan ere, lana bukatu gabe dago. Gaur egun Bilboko Arte Ederren Museoan gordeta dago. Mugimendu postinpresionistaren margolana da.
Ezaugarriak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
1890. hamarkadan Sorolla erretratuak egiteari ekin zion. Haren erretratuen protagonistak batez ere une hartako pertsonai ezagunak ziren: Benito Pérez Galdós, Ramiro de Maeztu, Vicente Blasco Ibáñez, Alfontso XII.a Espainiakoa, Pio Baroja, Miguel Unamuno... Unamunorena New Yorken ireki behar zen espainiar ospetsuen galeria batean jartzeko zen; proiektua azkenik ez zen burutu eta lana bukatu gabe gelditu zen.
Margolan hau 1912an egin zuen eta, Sorollaren lanetan ohikoa denez, marrazkia ez da desagertzen, argia oso berezia da eta margolanaren protagonistaren kontornoa markatzen du. Lanak, bestetik, idazlearen psikologia azpimarratzen du, haren harrokeria.[1]