Urkila (bizikleta)

Wikipedia, Entziklopedia askea
Bizikleta-urkila esekidurarik gabe

Bizikletaren urkila aurreko gurpilari eusten dion bizikletaren zatia da[1]. Direkzio-hodiak eta aurreko gurpileko abatza eusten duten beso batzuek osatzen dute bizikletaren urkila. Urtilaren direkzio-hodiak eskulekuaren hodiari eusten dio (honek, aldi berean, eskulekua koadroaren aurrealdeko hodiari eusten dio). Direkzio-hodia aurreko hodian jartzen da errodamendu multzo baten bidez, direkzio izenekoa (ingelesez headset), gurpil gidariaren biraketa-artikulazioa ahalbidetzen duena.

Lasterketa bizikletak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Lasterketa-bizikletentzat aluminioa (6061 edo 7005 aleazioak) izan ohi da aukeratutako materiala, nahiz eta karbono-zuntza gama handiagoko bizikletetan ere ugaritzen den. 25″ (590 mm/650A) edo 27″ (622 mm/700C) gurpilentzako eta 26″ (584 mm/650B) arteko tamaina du beti.

Formari dagokionez, oinarrian zenbat eta finagoa izan (gurpilaren abatza eusten duen zatia), orduan eta bibrazio gutxiago xurgatzen duela da ideia. Era berean, zenbat eta zabalagoa izan bere goialdean, orduan eta sendoagoa eta zurrunagoa izango da.

Bere ezaugarri nagusia bizikleta motaren generikoa izaten da: arintasuna. Kontuan izan behar da horrelako urkilak ez daudela pentsatuta inolako kolperik jasotzeko, ezta bizikletarekin zintarri bat igotzeko ere.

Mendiko bizikletak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Cannondaleren urkila.

Mendiko bizikletentzat (lur orotako bizikleta – BTT), urkilak errepidekoak baino pixka bat laburragoak eta zabalagoak izango dira, normalean 26″ -ko (559 mm) gurpiletarako prestatuta baitaude. Lehenengo bereizketa garrantzitsua direkzio-hodiaren diametroari dagokio, eta haren barruan 1" (25,4 mm) (hari-norabidea) edo 1 1/8" (28,6 mm) (ahead norabidea) aurki ditzakegu. Lehenengoa bizikleta oinarrizkoenentzat da eta, Europako etorkizuneko araudiaren arabera, mendiko bizikletek bigarrena bakarrik eraman ahal izango dute (homologaziorako). Bigarren bereizketa garrantzitsua da etendura duen ala ez, eta zer motatakoa, baldin badarama.

Errazenak aluminiozko edo altzairuzko esekidura normalik gabekoak dira. Hurrengoak malguki oinarrizkoak dira, eta ezin dira inola ere arautu.

Esekidura-urkiletan aurrera egin ahala, hainbat sistema aurkituko ditugu; horien artean, presio-aire, olio edo elastomero bidezko esekidura-sistemak nabarmenduko ditugu. Era berean, ezaugarriak ere aldatu egiten dira, baina garrantzitsuenak gogortasunaren erregulazioa, urkilaren blokeoa edo errebotearen erregulazioa dira.

Etxeko bizikleta arruntak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Tarteko erabilerako bizikletak (etxekoak edo landa-hirikoak) gehiago alda daitezke, nahiz eta gama sinpleenetan mendikoen antz handia izan, ez baitira beharrezkoak izaten BTTei eskainitako prestazio handiak. Kasu honetan, tamainak gehiago alda daitezke mendiko 26″ (559 mm), errepideko 27″ (622 mm/700C) edo klasikoetako 28″ (635 mm/700B) artean, modelo edo fabrikatzaile bakoitzaren arabera.

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. Ballantine, Richard. (cop. 1992). El gran libro de la bicicleta. El Pais ISBN 84-03-59182-9. PMC 920152425. (Noiz kontsultatua: 2020-11-27).

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]