Verónica Forqué

Wikipedia, Entziklopedia askea
Verónica Forqué

(2019)
Bizitza
Jaiotzako izen-deiturakVerónica Forqué Vázquez-Vigo
JaiotzaMadril1955eko abenduaren 1a
Herrialdea Espainia
HeriotzaMadril2021eko abenduaren 13a (66 urte)
Heriotza moduasuicide by asphyxiation (en) Itzuli
Familia
AitaJosé María Forqué
AmaCarmen Vázquez-Vigo
Ezkontidea(k)Manuel Iborra (en) Itzuli  (1981 -  2014)
Bikotekidea(k)
Anai-arrebak
Hezkuntza
Hizkuntzakgaztelania
Jarduerak
Jarduerakfilm-zuzendaria, zinema aktorea eta antzerki aktorea
Jasotako sariak

IMDB: nm0286579 Allocine: 6307 Allmovie: p24321 Edit the value on Wikidata

Verónica Forqué Vázquez-Vigo (Madril, 1955eko abenduaren 1a - ibidem, 2021eko abenduaren 13a[1]) espainiar aktorea izan zen. Lau Goya sari eskuratu zituen, besteak beste, La vida alegre (1987) eta Kika (1994) filmetan egindako lanagatik.[2]

Bizitza[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Verónica Forqué Vázquez-Vigo 1955eko abenduaren 1ean jaio zen Madrilen. Gurasoak José María Forqué ekoizle eta zuzendaria eta Carmen Vázquez-Vigo izan zituen. Álvaro Forqué zuzendariaren arreba izan zen, eta José Vázquez Vigo musikari eta musikagilearen iloba.

Arte Dramatiko eta Psikologia karreretan hasi zen, azken hau bukatu gabe utzi bazuen ere. 17 urterekin egin zuen debuta zineman, 1972an, Mi querida señorita filmean. Arrakasta, baina, 1984an lortu zuen, Pedro Almodovarren ¿Qué he hecho yo para merecer esto? filmeko Cristal-en rola egin zuelarik.[2]

Fernando Truebarekin Sé infiel y no mires con quién eta El año de las luces filmetan lan egin zuen, eta azken horretan Goya saria lortu. 1987an, bi Goya sari jaso zituen: emakumezko aktore onenarena, Fernando Colomok zuzendutako La vida alegre filmean egindako lanagatik, eta taldeko emakumezko aktore onenarena, Luis García Berlangaren Moros y cristianos filmagatik.

1990eko hamarkadaren hasieran, Manuel Gómez Pereirarekin hasi zen lanean, eta Salsa rosa eta ¿Por qué lo llaman amor cuando quieren decir sexo? komediak egin zituen. 2005ean, Reinas filma egin zuten elkarrekin. 1993an, bere laugarren Goya saria irabazi zuen, Pedro Almodóvarren Kika-n egindako protagonista lan bikainarengatik.

Telebistan ere aritu zen. 1982an, arrakasta handia lortu zuen Ramón y Cajal telesailean; 1983an El jardín de Venus egin zuen, 1988an Platos rotos, 1990-1991n Eva y Adán, agencia matrimonial eta 1995ean Pepa y Pepe.

Antzerkian, berriz, José Sanchis Sinisterraren 1986ko Ay, Carmela lana aipagarria da. 1984ko Sublime decisión, 1985eko Bajarse al moro, 2004ko Doña Rosita la soltera, 2009ko La abeja reina eta 2011ko Shirley Valentine ere garrantzitsuak izan ziren.

1981-2014 bitartean, Manuel Iborra zinema zuzendariarekin egon zen ezkondua, eta alaba bat izan zuten, María Clara izenekoa.

2021eko abenduaren 13an, hilik aurkitu zuten etxean; bere buruaz beste egin zuen, Poliziaren ustetan.[2]

« Gutxitan izaten dute besteek gertatzen zaigunaren errua »

Zinema[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Pedro Almodóvar
Año Película Zuzendaria
1972 Mi querida señorita Jaime de Armiñán
1974 Tiempos de constitución Rafael Gordon
1977 La guerra de papá Antonio Mercero
1978 Las Truchas José Luis García Sánchez
1980 The Shining
(Shelley Duvall aktorearen gaztelaniazko bikoizketa)
Stanley Kubrick
1984 ¿Qué he hecho yo para merecer esto? Pedro Almodóvar
1985 Sé infiel y no mires con quién Fernando Trueba
1986 Matador Pedro Almodóvar
El año de las luces Fernando Trueba
1987 La vida alegre Fernando Colomo
Moros y cristianos Luis García Berlanga
1989 Bajarse al moro Fernando Colomo
1990 Don Juan, mi querido fantasma Antonio Mercero
1991 Salsa rosa Manuel Gómez Pereira
1992 Orquesta Club Virginia Manuel Iborra
1993 Kika Pedro Almodóvar
Amor propio Mario Camus
¿Por qué lo llaman amor cuando quieren decir sexo? Manuel Gómez Pereira
1994 Siete mil días juntos Fernando Fernán Gómez
1995 ¿De qué se ríen las mujeres? Joaquín Oristrell
1997 El tiempo de la felicidad Manuel Iborra
1999 Pepe Guindo Manuel Iborra
2001 Clara y Elena Manuel Iborra
I Love You Baby Alfonso Albacete eta David Menkes
Sin vergüenza Joaquín Oristrell
2005 Reinas Manuel Gómez Pereira
2006 La dama boba Manuel Iborra
2008 Enloquecidas Juan Luis Iborra
2012 Ali Paco R. Baños

Antzerkia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Actriz
Año Obra de teatro
1975 Divinas palabras
1978 El zoo de cristal
1980 María, la mosca
Casa con dos puertas mala es de guardar
1982 Agnus Dei
1984 Sublime decisión
1985 Bajarse al moro
1987 ¡Ay, Carmela! *
2003 El sueño de una noche de verano
2004 Doña Rosita la soltera
2006 ¡Ay, Carmela!
2009 La abeja reina
2011 Shirley Valentine

(*) Festival Iberoamericano de Teatro de Bogotá.

Zuzendaria
Año Antzes lana
2000 La tentación vive arriba
2008 Adulterios

Telebista[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Año Telesaila/Telefilma
1974 Silencio, estrenamos
1974-1976 Novela
1976 Curro Jiménez
1979-1982 Estudio 1
1980 El español y los siete pecados capitales
1982 Ramón y Cajal
1983 El jardín de Venus
Nunca es tarde
1984 Goya
1987 Bajarse al moro
1988 Platos rotos
1990-1991 Eva y Adán, agencia matrimonial
1995 Pepa y Pepe
2000 ¡Ay, Carmela!
2003 La vida de Rita
El club de la comedia
2011 Hospital Central
Dues dones divines

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. (Gaztelaniaz) «Hallan muerta a la actriz Verónica Forqué en su casa de Madrid» ELMUNDO 2021-12-13 (Noiz kontsultatua: 2021-12-13).
  2. a b c Imaz, Andoni. Komediaren ahots berezia. Berria, 2021eko abenduak 14, CC BY-SA 4.0, berria.eus (Noiz kontsultatua: 2021-12-14).

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]