Visions of Atlantis

Wikipedia, Entziklopedia askea
Visions of Atlantis
Datuak
JatorriaEstiria
Musika motasymphonic metal (en) Itzuli
Urteak2000
Produkzioa
Diskoetxea(k)Napalm Records (en) Itzuli
Clémentine Delauney (en) Itzuli
Christian Stani (en) Itzuli
Informazio gehigarria
visionsofatlantis.at
Facebook: visionsofatlantisofficial Twitter: VoA_Official Instagram: visionsofatlantis MySpace: visionsofatlantisofficial Youtube: UCjUfzvqaP7gHrvWYrX9WQbQ Bandcamp: visionsofatlantisSouncloud: visions-of-atlantis Spotify: 5kanN1nKzrkW1m2gZmo82x Last fm: Visions+of+Atlantis Musicbrainz: 24ac23ce-93a2-4605-adb3-c59f1147a245 Songkick: 175631 Discogs: 305465 Allmusic: mn0000246175 Deezer: 4631 Edit the value on Wikidata

Visions of Atlantis Power metal sinfonikoko banda bat da, Estirian (Austria) sortua, eta 2000. urtean sortu zen. Inspirazioa Nightwish power metal sinfonikoko banda arrakastatsutik eta Atlantidako mitotik etorri zen.

Ibilbidea[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Eternal Endless Infinity eta formazio-aldaketa (2000-2004)[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Atlantidako mitoaz liluratuta, Werner Fiedler, Thomas Caser, Christian Stani eta Chris Kamper-ek 2000ko abuztuan Atlantidako sekretuan oinarritutako kontzeptu bat lantzea erabaki zuten. Uda amaieran, Nicole Bogner mezzosopranoa proiektuarekin bat egin zuen, eta horrela jaio zen Visions of Atlantis-en. Lehen demoa, Morning in Atlantis, 2000. urtean jaurti zuten.

2001ean, TTS Media Música-rekin/Black Arrow Productions-ekin sinatu zuten, eta 2002an, Eternal Endless Infinity diskoa kaleratu zuten.

2003an, taldeak aldaketa batzuk izan zituen lerrokaduran: Christian Stani gizonezko kantariaren ordez Mario Plank jarri zuen, eta Chris Kamper Miro Hollyrekin.

Cast Away eta Nicoleko irteera (2004-2005)[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Orain, Napalm Records-ekin, Cast Away bandaren bigarren estudio-lana egin zuen taldeak mundu osoan, 2004ko azaroan. Jaurtiketa ospatzeko, Visions of Atlantisek "Lost" pistako lehen musika-bideo ofiziala egin zuen. Bideo hori VIVA eta MTVn jarri zen, eta albuma aurkezteko aukera eman zion bandari. 2005. urtearen hasieran, Visions of Atlantisek bira egin zuen Europan zehar, Elis zigiluko kideek eta Lyriel rock zeltako taldeak lagunduta.

2005. urtearen amaieran, beste leku batzuetako konpromisoak zirela eta, Bognerrek taldea utzi zuen.

Abeslari berria eta hirugarren estudio-albuma (2005-2007)[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Nicolek taldea utzi ondoren, Melissa Ferlaak soprano amerikarrak (Aesma Daeva ohia) eta Wolfgang Kochek ordezkatu zuten Werner Fiedler. 2006an, Martin Harbek, 2003an Mexikoko biran VoArekin jo zuenak, Miro Holly ordezkatu zuen. 2007ko maiatzean, VoAk bere hirugarren diskoa, Trinity, merkaturatu zuen, Finnvox Studios-en masteratuta eta Bavarian Dreamscape Studion grabatuta.[1] Hurrengo udazkenean, Visions of Atlantis Estatu Batuetara joan zen, eta taldeak bira bat egin zuen Epicarekin 6 astez, eta fan berri ugari irabazi zituen.

Melissa Ferlaak eta Wolfgang Koch irteera (2007-2008)[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Itzultzean, taldeak aldaketak izan zituen prestakuntzan. 2007ko azaroaren 28an, mezu bat argitaratu zen VoA webgune ofizialean, esanez Melissa Ferlaak eta Wolfgang Koch-ek taldea utzi zutela, arrazoi pertsonalak aipatuz. Hari jarraituz, Visions of Atlantisek bere gitarra-jole ohia, Werner Fiedler, bandara itzuli zela jakinarazi zuen.

Joanna Nieniewska eta Maxi Nil (2008-2009)[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Melissaren irteeraren ondoren, Visions of Atlantis abeslariarentzako ordezkapen bat bilatzeaz gain, laugarren albumerako materiala ere idatzi zuten. Bandak bere webgunean izan zuen, publizitate gisa, emakumeen bokalista, zenbait hilabetez, eta 2008ko irailaren 3an, azkenik, jakinarazi zen emakumezko abeslari berri bat aurkitu zutela; hala ere, haren identitatea ez zen ezagutarazi 2009ko otsailaren 1era arte, hala nola Joanna Nieniewska soprano austriarra, 20 urtekoa.[2]

2009ko uztailaren 29an, VoAk iragarri zuen Joanna Nieniewska dagoeneko ez zegoela taldean, baina VoA laguntzen jarraituko duela eszenen atzetik.

Taldeak ordezkapen-kantaria iragarri zuen, Greziako Maxi Nil, On Thorns I Layrekin egindako lanagatik ezaguna, Moonspell eta bere lehengo Elysion bandan gonbidatua.

Delta eta "María Magdalena" EP (2010-2011)[aldatu | aldatu iturburu kodea]

2010eko abenduaren 3an, VoAk bere laugarren Delta estudio-albumaren titulu berria iragarri zuen. 2011ko otsailaren 25ean kaleratu zuten mundu osoan.

2011ko uztailaren 18an, Mario Lockirol baxu-joleak taldea utzi zuen barneko desberdintasun erabakigarriak zirela eta. Elkarrizketa batean, Harbek esan zuen taldeak ez duela hura ordezteko asmorik.' Haren ordez, bandako kide gisa baxu-jotzaile finkorik gabe jarraituko dute.[3]

2011ko abuztuan, taldeak bere lehen EP María Magdalena titulua iragarri zuen, eta 2011ko urriaren 21ean kaleratu zen.

Nicole Bogner eta Etheraren heriotza (2012-2013)[aldatu | aldatu iturburu kodea]

2012ko urtarrilaren 6an, Visions of Atlantis-ek Facebook eta MySpace-ren orrietan iragarri zuen Nicole Bogner abeslari ohia 27 urte zituela hil zela, denboraldi luze batez gaixotasun larri baten aurka borrokatu ondoren. Lehen bokalistak galdu egin zuen taldea, eta eskerrak eman zizkion Bogner-i, bost urtez musika-ikuspegi bat partekatzeagatik ez ezik, Visions of Atlantis-en barruan eta kanpoan hamar urtez baino gehiagoz laguntasunagatik ere. Bogner-ik gabe ez zatekeen banda sortuko.[4][5]

2012ko urtarrilaren 27an, taldeak Ethera izenburua iragarri zuen hurrengo albumerako, eta 2012an kaleratzeko programatu zen. Nicole Bogner-i omenaldia egiteko jaurti zuten Ethera 2013ko martxoaren 22an. Christian Hermsdorfer gitarra-jolearen lehen albuma izan zen, baxu-jotzaile ofizialik gabe.

Prestakuntza aldaketak eta album berria (2013-oraina)[aldatu | aldatu iturburu kodea]

2013ko abenduaren 6an, Visions of Atlantis-ek Facebookeko orrian jakinarazi zuen prestakuntzaren zatirik handiena Visions of Atlantis-etik banandu zela, eta Thomas Caser gainerako kide sortzaile bakarra baterian utzi zuela. Erabaki horren arrazoi nagusia izan zen kideek beren musika estiloa jotzeko gogoa izatea, eta taldeak estilo klasikora itzultzea zuen helburu. Hala, ongietorria egin zitzaien kide izandako batzuei.

2014. urtean, 2015. urtean eta 2016. urtearen hasieran, birak eta kontzertuak egin ziren Europan, Estatu Batuetan eta Mexikora egindako lehen bisitan. 2015aren amaieran disko berria kaleratu zuten. Bere estilo klasikora itzultzeko ideia, batez ere, azken diskoa eta agur-bira egitea zen, baina denborarekin gauzak aldatu egin ziren, eta taldeak jarraituko zuela erabaki zen.[6]

2016ko otsailean, gizarte-sareen bidezko taldeak bigarren EP, Old Routes - New Waters, iragarri zuen. Clémentine eta Siegfried-en ahotsetan lehen hiru albumetako arrakastetako batzuk biltzen ditu EPk.

The Deep & the Dark disko berria 2018ko otsailaren 16an kaleratu zuten.

Kideak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Egungo kideak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  • Clémentine Delauney - Bokalista (2013 - Oraina)
  • Michele Guaitoli - Bokalista (2018 - Oraina)
  • Thomas Caser - Bateria (2000-Oraina)
  • Herbert Glos - Txikia (2017 - Oraina)
  • Christian Douscha - Gitarra (2017 - Oraina)

Birako kideak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  • Raphael Saini - Bateria (2011)
  • Babis Nikou – Baxua, Ahotsa (2013)

Kide ohiak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  • Christian Stani - Vocalista (2000–2003)
  • Nicole Bogner - Vocalista (2000–2005) fallecida en 2012
  • Miro Holly - Teclado (2003–2006)
  • Melissa Ferlaak - Vocalista (2005–2007)
  • Wolfgang Koch - Guitarra (2005–2007)
  • Joanna Nieniewska - Vocalista (2009)
  • Mario Lochert - Bajo (2010–2011)
  • Mario Plank - Vocalista (2003-2013)
  • Martin Harb - Teclado (2006-2013)
  • Maxi Nil - Vocalista (2009-2013)
  • Cris Tían - Guitarra (2011-2013)
  • Michael Koren - Bajo (2000–2009, 2013-2017)
  • Werner Fiedler - Guitarra (2000–2005, 2007–2011, 2013-2017)
  • Chris Kamper - Teclado (2000–2003, 2013-2017)
  • Siegfried Samer - Vocalista (2013 - 2018)

Diskografia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Demoak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  • Morning in Atlantis (2000)

Estudioko diskoak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  • Eternal Endless Infinity (2002)
  • Cast Away (2004)
  • Trinity (2007)
  • Delta (2011)
  • Ethera (2013)
  • The Deep & The Dark (2018)
  • Wandererrs (2019)
  • Pirates (2022)

EP[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  • Maria Magdalena (2011)
  • Old Routes - New Waters (2016)

Bideoak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  • Lost (2004)
  • New Dawn (2011)
  • Winternight (2016)
  • Return to Lemuria (2017)
  • The Silent Mutiny (2018)
  • The Deep & The Dark (2018)
  • The Last Home (2018)
  • Heroes Of The Dawn (2019)
  • Journey to Remember (2019)

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]