Zesio fluoruro
Itxura
Zesio fluoruro | |
---|---|
Formula kimikoa | CsF |
SMILES kanonikoa | [F-.[Cs+]&zoom=2.0&annotate=none 2D eredua] |
MolView | [F-.[Cs+] 3D eredua] |
Konposizioa | fluor eta zesio |
Mota | konposatu kimiko |
Ezaugarriak | |
Dentsitatea | 3,586 g/cm³ |
Fusio-puntua | 703 °C |
Irakite-puntua | 1.251 °C |
Formazio entalpia estandarra | −555 kJ/mol |
Masa molekularra | 151,904 Da |
Identifikatzaileak | |
InChlKey | XJHCXCQVJFPJIK-UHFFFAOYSA-M |
CAS zenbakia | 13400-13-0 |
ChemSpider | 24179 |
PubChem | 25953 |
RTECS zenbakia | FK9650000 |
DSSTox zenbakia | FK9650000 |
EC zenbakia | 236-487-3 |
ECHA | 100.033.156 |
UNII | T76A371HJR |
Zesio fluoruroa[1] CsF formula duen konposatu inorganikoa da. Gatz zuri higroskopikoa, zesio fluoruroa konposatu organikoen sintesian erabiltzen da fluorraren anioiaren iturri gisa.[2] Ikuspegi pedagogikotik, nabarmentzeko moduko konposatua da; izan ere, zesioak ere eskura dauden elementu guztien elektropositibotasun handiena du, eta fluorrak elektronegatibotasun handiena.
Erreferentziak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]- ↑ Euskalterm: [Hiztegi terminologikoa] [2009]
- ↑ .
Kanpo estekak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Artikulu hau kimikari buruzko zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz. |