Zirkulazio-noranzkoaren arau

Wikipedia, Entziklopedia askea
██ Eskuinetik gidatzen da.██ Ezkerretik gidatzen da.

Zirkulazio-noranzkoaren araua bi noranzkoko trafikoa duten bideetan zirkulazioa antolatzeko beharrezko arau bat da, bidearen eskuinaldetik ala ezkerraldetik zirkulatu behar den ezartzen duena. Herrialde batzuetan, arauak dio bidearen ezkerraldetik zirkulatu behar dela; eta besteetan, eskuinaldetik.

Historia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Antzinaroa[aldatu | aldatu iturburu kodea]

1998an, Swindonen (Ingalaterra), Blunsdon Ridge erromatar bidean, gurdien joan-etorriak galtzadan utzitako erreiak alde batean bestean baino askoz sakonagoak zirela aurkitu zuten arkeologoek. Bideak harrobi batera zeramanez eta, beraz, gurdiak bertara hutsik joan eta handik zamatuta itzultzen zirenez, ibilgailuek ezkerretik zirkulatzen zutela ondorioztatu zuten.[1]

Antzinaroan, Egipton, Grezian eta Erroman behintzat, zaldizkoek eta gurdiek bideen ezkerreko aldetik joateko joera zutela uste izan dute adituek, hala nola Cyril Northcote Parkinson (1909-1993) historialari britainiarrak.[1]

Zaldizko eta gurdi gidari gehienak eskuinak zirenez, bridei ezkerrarekin heldu eta eskurik trebeena libre uzten zuten, behar izanez gero, ezpata erabiltzeko adibidez. Gurdi gidariek ere eskuinean eraman ohi zuten usta edo zigorra, eta ezkerretik gidatzeak bide bazterreko oinezkoei nahi gabe jotzea saihesten zuen.[1]

Erroma[aldatu | aldatu iturburu kodea]

1300. urtean Bonifazio VIII.ak zirkulazio dekretu bat jarri zuen indarrean lehenengoz, San Petri basilikara joateko San Angelo zubiko arazoak konpondu nahian. Erromako puntu jakin horretan eskuinetik joan beharko zen handik aurrera.[1]

Frantzia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Baina Europan ez zegoen arau finkorik. Iraultza aurreko Frantzian, esaterako, estamentuen arabera, alde batetik edo bestetik zirkulatzen omen zuten: eskuinetik joateko ohitura nahiko zabaldua zegoen, baina nobleziak nahiago zuen ezkerretik joan. 1792an gobernu iraultzaileak eskuinetik gidatzeko dekretua onartu zuen, baina Napoleonen armadak lortuk zuen arau hura, ez soilik Frantzian, baizik eta konkistatutako lurraldeetan ere, indarrean jartzea, esaterako, Herbehereetan, Polonian, Suitzan eta Espainian.[1]

Batzuek diote Bonaparteren apeta hutsa izan zela, edo frantziar armadaren nagusitasuna adierazteko keinua. Beste batzuen ustez, garai hartan tropen zirkulazioa oso sarria zenez, eta askotan bideetan topo egiten zutenez, eskuinetik joateak eta armak kanpoaldean eramateak barne liskarrak saihesten laguntzen zuen. Horregatik eutsi omen diote uharteetan –Erresuma Batuan, Japonian eta Australian, esaterako– ezkerretik gidatzeari, tropak itsasoz mugitu ohi zituztelako.[1]

Kolonizazioaren garaian, kolonizatzaileen arabera arautu zen zer alde erabili, eta XX. mendearen lehen erdialdean araudiak bateratzeko joera eta, hortaz, eskuinetik gidatzeko ohitura zabaldu zen.[1]

Suedia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

1967ko irailaren 3an gidatzeko aldea ezkerretik eskuinera aldatu zuten Suedian. Erabakiak ez zuen herritarren babesik; hainbat urtetan egindako galdeketetan herritarren %80 inguruk neurriaren aurka bozkatu zuten. Egun bakarrean modu efizientean egin zuten aldaketa, eta hurrengo urtean istripu kopuruak behera egin zuen.[1]

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. a b c d e f g h Irazustabarrena, Nagore. (2016ko ekainak 12). «Napoleonek dioen aldetik gidatu» Argia CC-BY-SA lizentzia.

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]