Zuzenbidearen historia

Wikipedia, Entziklopedia askea
Justizia alegoria-Bilbon
Eleanor Roosevelt eta Giza Eskubideen Aldarrikapena
Justizia

Zuzenbidearen historia zuzenbideari buruzko gogoeta da. Analisi historiografikoak berezkoak dituen teknikekin batera, beste ezaugarri batzuk ditu: zuzenbide-historialariak une historiko jakin batean ulertu eta azaldu behar ditu gizarte bakoitzaren kontzeptu juridikoak. Zuzenbidearen historiak, denboraren poderioz herri bat gobernatu duten arauak ez ezik, arau eta ahalmen horien artean izan den edo egon behar zuen harremana ere aipa dezake. Zuzenbidearen historiak prestakuntza funtzioa du zuzenbidea ikasi behar duen ororentzat. Prestakuntza historiko honrrk, eskubidea praktikatzen duenari indarrean dagoen zuzenbidearen eta erakunde juridikoen nondik norakoak eta zentzua ezagutzeko aukera emango dio, hartara arau juridikoen interpretazioan huts egin ez dezan, ez eta irizpen kritiko egokirik gabeko eredu arrotzik hartu ere.[1]

Zuzenbidearen historiaren xede materiala da adierazgarritasun juridiko-faktore- edo elementua (hau da, zuzenbidea bera). Lege, ohitura eta erabilera sozialetan, jurisprudentzian eta zuzenbidearen printzipioetan ez ezik, zeharkako iturrietan ere aurkitzen da, hala nola artean, eleberrian, poesian eta abarretan. [2]

Garapena[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Zuzenbidearen Historia, metodo zientifikoan oinarritutako jakintza den aldetik, funtsean bi praktika metodologikotan oinarritzen da: historikoa eta juridikoa.

Zuzenbidearen historia, zientzia historikoa[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Hasiera batean, Zuzenbidearen Historia historia orokorraren espezializaziotzat hartu zen. Hala, XIX. mendeko ikasketa-planetan, diziplinen aurretik, zegokien atal historikoa ikasten zen. Zuzenbidearen Historia den egungo diziplina Eduardo de Hinojosaren eta korronte historizista alemanen eraginpean garatu zen. Ikuspegi honetatik, Zuzenbidearen Historiak Historiaren espezialitate izaten jarraitu beharko luke.[2]

Zuzenbidearen historia, zientzia juridikoa[aldatu | aldatu iturburu kodea]

1950etik aurrera, balantza beste muturrera joan zen: Zuzenbidearen Historiak zientzia juridikoa izan behar zuen, bere ezagueraren (iraganeko zuzenbidea), bere ikerketa-metodoaren (teknika juridikoa) eta erakusketaren (erakunde edo kategoria juridikoen bilakaera) arabera. Ikuspegi honen arabera, hartzaileak Zuzenbide Fakultateetako ikasleak izanik, dogmatika juridikoa lehenetsi behar da. Zuzenbidearen Historiaren xedea eta metodoa funtsean faktore juridikoek definitzen badituzte, diziplina horrek zientzia juridikoa eta ez historikoa izan behar du.[2]


Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. (Gaztelaniaz) Cruz Barney, Óscar; Soberanes Fernández, José Luis. (2016-08-05). «Historia del derecho. X Congreso de Historia del Derecho Mexicano, tomo III, sólo formato electrónico» ISBN: Impreso: 978-607-02-7711-5 Electrónico: 978-607-02-7942-3 (Noiz kontsultatua: 2022-01-30).
  2. a b c (Gaztelaniaz) Naujoël. «Apuntes de Derecho para estudiantes y Abogados.» derechouned.com (Noiz kontsultatua: 2022-01-30).

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]