Fernando Botero

Fernando Botero
	; Irudi gehiago
Bizitza
Jaiotzako izen-deiturak	Luis Fernando Botero Angulo
Jaiotza	Medellín, 1932ko apirilaren 19a
Herrialdea	Kolonbia ; Frantzia
Talde etnikoa	Kolonbiarra
Heriotza	Monako, 2023ko irailaren 15a (91 urte)
Heriotza modua	berezko heriotza: pneumonia
Familia
Ezkontidea(k)	Gloria Zea (1955 - 1960); Sophia Vari (1978 - 2023ko maiatzaren 5a)
Seme-alabak	ikusi Fernando Botero Zea;
Hezkuntza
Heziketa	Kolonbiako Unibertsitate Nazionala ; San Fernandoko Arte Ederren Errege Akademia
Hizkuntzak	gaztelania
Jarduerak
Jarduerak	margolaria, eskultorea, marrazkilaria, ilustratzailea eta arkitektura proiektuen marrazkilaria
	Parte-hartzailea Documenta 6 (en) ;
Lantokia(k)	Bogota; Paris; Alemania; Pietrasanta; Mexiko; New York eta Medellín
Lan nabarmenak	ikusi Zezenketa; Luis Chalmetaren heriotza; El Ravaleko Katua;
Jasotako sariak	ikusi Elisabet Katolikoaren Ordenaren Gurutze Handia (2007) ; Cruz de Boyaca (1977) ; honorary doctor of the University of Miami (1999ko maiatzaren 14a) ;
Influentziak	Francisco Goya, Diego Velázquez, Piero della Francesca eta Diego Rivera
Kidetza	Bavariako Arte Ederren Akademka
Mugimendua	Arte garaikidea
Genero artistikoa	Arte figuratiboa; allegory (en) ; erretratua

Fernando Botero Angulo (Medellin, 1932ko apirilaren 19a - Monako, 2023ko irailaren 15a) kolonbiar muralista, eskultore eta margolari figuratiboa izan zen. Artearen adierazgarri unibertsala da. 1976tik eskultore gisa lan egin zuen. Bere irudiek potolo izatearen berezitasuna dute.

Bizitza[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Fernando Botero Kolonbiako Medellin hirian jaio zen. Hiru seme-alaben arteko bigarrena izan zen. Bere gurasoak David Botero eta Flora Angulo ziren. Lau urte zituela hil zitzaion aita Fernandori. Aita galdurik, osabak paper garrantzitsua izan zuen Fernandoren heziketan. Museoetatik aldenduta bizi zen arren, eliza kolonialetako eta hiriko estilo barrokoaren eragina jaso zuen.

Garapena[aldatu | aldatu iturburu kodea]

1948an izan zuen erakusketa bat lehendabiziko aldiz, bere lurreko beste zenbait artistarekin batera. 1949tik 1950ra, Boterok dekoratuak diseinatu zituen. 1951an Bogotara joan zen. 1952an beste artista batzuekin batera Bartzelonara joan zen eta handik Madrilera. San Fernando akademian ikasi zuen. Bogotan Leo Matiz galerian berak bakarrik erakusketa bat egin zuen. Salón de Artistas Colombianos erakundearen bederatzigarren edizioa irabazi zuen. 1953an Parisera joan zen, han denbora gehiena Louvre museoko lanak aztertzen eman zuelarik. 1953tik 1954ra Florentzian (Italia) errenazimenduko lanak aztertu zituen. Azkeneko hamarkadetan batik bat Parisen bizi izan zen eta urtero hilabete batez Medellin jatorrizko hirian egon zen. Munduko hiri nagusietan 50 erakusketa baino gehiago zituen eta bere arte lanen prezioa oso garestia da.

Estiloa[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Hasieratik eguneroko gaiak lan izan zituen, kolore ilunak pintzelada askeetan banatuz lehendabizi, 60ko hamarkadako espresionismoaren antzera eta geroago pintzelada itxiagoak emanez eta ingerada gehiago definituz. Azkenaldian Kolonbiako eta munduko egoera politikoa landu izan zuen. Adibidez, "Abu Ghraib" saileko 78 koadroek torturaren eta gudaren horrorea adierazten dute, Estatu Batuek Irakeko Abu Ghraib espetxean presoei 2004 eta 2005 bitartean egindako torturak salatuz.