Émile-François Chatrousse
Émile-François Chatrousse | |
---|---|
Bizitza | |
Jaiotza | Paris, 1829ko martxoaren 6a |
Herrialdea | Frantzia |
Heriotza | Paris, 1896ko abenduaren 14a (67 urte) |
Hezkuntza | |
Heziketa | Arte Ederren Goi Eskola Nazionala |
Hizkuntzak | frantsesa |
Jarduerak | |
Jarduerak | eskultorea, Irarlea, arte-kritikaria, idazlea eta artista bisuala |
Lantokia(k) | Paris |
Lan nabarmenak | ikusi
|
Jasotako sariak | ikusi
|
Émile-François Chatrousse (Paris, 1829-Ibidem, 1896) eskultore frantziarra, Frantziako Bigarren Inperioan garatutako artearen ordezkari garrantzitsua izan zen. Haren lanak Frantziako hiri askotan ikus daitezke.
Biografia[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Alexandre Abel de Pujolen ikaslea izan zen eta 1848an saloi ofizialetan erakusketak egiten hasi zen. Nieuwerkerke-ko kondearen mezenasgoari esker, 1851an, François Rude-ren azken ikaslea izan zen. Hortense de Beauharnais erreginaren eta bere seme Luis Napoleonen talde eskultorikoaren igeltsua 1853ko Saloian agertu zen eta Napoleon III.ak 1855ean Parisko Erakusketa Unibertsalerako brontzezko iturri bat enkargatu zion. Ondoren, Tuileriak jauregian eta Parisko herriko etxean hainbat komisio publiko jaso zituen. Inperioa erori ondoren, gai abertzaleak landu zituen. Ondoren, bere estiloa sistema modernoago eta errealistago batera bideratu zen.[1][2]
Obra batzuk[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Hirien arabera hona hemen bere lan batzuk:
- Clermont-Ferrand, Roger-Quilliot Arte museoa: Jeanne d'Arc eta Vercingétorix, 1870, igeltsu leundua.
- Grenoble, Grenobleko museoa: La Petite vendangeuse, 1863.
- Paris:
- Boulevard Saint-Marcel: Joana Arc-ekoari monumentua edo Joana Arc-ekoa Frantziako liberatzailea, 1891, brontzez eginiko eskultura.[3].
- Saint-Eustache eliza: Etsipena.
- Luxenburgoko lorategiak: Iturria eta korrontea, harri kalkareoz egindako taldea.
- Arte eta lanbideen museoa: Industria, 1879.
- Petit Palais: Emakume paristarra, 1876.
- Adolphe-Chérioux kalea: Mendeurrena betetzen duen historia, 1889.
- Rambervillers : Richard jeneralaren oroimenezko zutabea, 1900an inauguratuta.
- Vendôme, Arte Ederren Museoa: Eloisa eta Abelardo]] (Sedukzioa), 1859.
Iruditegia[aldatu | aldatu iturburu kodea]
-
Joana Arc-ekoari monumentua Parisen.
-
Arte kristauaren alegoria, Cour Carrée iparraldeko fatxada, Louvre.
-
Gerraren krimenak, Parisko 1876ko Saloian aurkeztutakoa.
-
Emakume paristarra - 1876 - Petit Palais.