Errepikapen tartekatu

Wikipedia, Entziklopedia askea
Leitner sisteman, behar bezala erantzundako txartelak gutxien erabiltzen den hurrengo kutxara aurreratzen dira; gaizki erantzundako txartelak, berriz, aurreko kutxara itzultzen dira, azterketa eta errepikapen oldarkorragoak egiteko.

Errepikapen banandua edo tartekatua ebidentzietan oinarritutako ikaskuntza teknika bat da, eta, normalean, hezkuntza-txartelekin egiten da. Sartu berri diren eta zailenak diren hezkuntza-txartelak maizago agertzen dira; aldiz, hezkuntza-txartel zaharrenak eta hain zailak ez direnak gutxiagotan agertzen dira eta maizago agertzeak laguntzen du zailenak buruz ikasten. Bitartean, errazenak ez dute maiztasun handirik behar behar bezala ikasteko. Errepikapen tartekatuaren erabilpenak buruz ikasteari laguntzen diola frogatutzat eman da.[1]

Hiru saioko segida

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. Smolen, Paul; Zhang, Yili; Byrne, John H.. (January 25, 2016). «The right time to learn: mechanisms and optimization of spaced learning» Nature Reviews Neuroscience 17 (2): 77–88.  doi:10.1038/nrn.2015.18. OCLC .5126970 PMID 26806627. Bibcode2016arXiv160608370S..

Ikus, gainera[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]