Team building

Team building (euskaraz: «taldeen eraikuntza») termino kolektiboa da, jarduera handiko taldeak osatu eta talde baten barruan pertsonen arteko harremanak hobetu nahi dituen jarduera-multzo bat definitzeko. Gaur egun, erakunde-garapenaren funtsezko tresnetako bat da, eta hainbat talderi aplikatzen zaie, hala nola unitate militarrei, kirol-taldeei, hegaldi-tripulazioei, lantaldeei, enpresetako goi-gerentziei eta eskola-taldeei, besteak beste.^[1]

Funtsean, horrelako ekipoek erakundearen helburuak betetzeko gaitasuna dute, konpromisoaren bidez, eta eskuragarritasun horrek produkzio-kostuak handitzea ekarri gabe.^[2]

Jatorria[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Team buildingen jatorria 1920ko eta 1930eko hamarkaden artean dago. Aurrekaria William McDougal izan zen, gizarte-psikologoa eta The group mind laneko idazlea. Liburu horretan, lan-taldeak osatzearen garrantziaz eta horiek giro ezin hobean sortzeko beharrezko baldintzez hitz egiten hasi zen.

Geroago, Elton Mayo lan-baldintzen edo lan-giroaren eta produktibitatearen arteko erlazioa aztertzen hasi zen, bai eta lan-giroan baldintza fisiko positiboak izatearen garrantzia eta langileentzako etengabeko estimu edo aintzatespen-adierazpenak ere. Funtsean, langilea ondo sentitzen denean bere produktibitatea handitu egiten dela egiaztatu zuen, eta, horren ondorioz, hurrengo hamarkadetan enpresari askok behar bezalako garrantzia eman zioten lantaldeen integrazioari.