Bekoadro
Bekoadro (♮) ordura arte diese edo bemol baten eraginpean zegoen notak bere berezko doinu maila hartzen duela adierazteko jartzen den zeinua da.[1] Izena antzinako musikaren «b» ikurretik datorkio, kantu gregorianon Si ondoan jartzen zuten tonalitate baxua adierazteko.[2]
Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
- ↑ Lur entziklopedietatik hartua.
- ↑ Randel, Don Michael. (2003). The Harvard Dictionary of Music. Harvard University Press, 4-5 or..
Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
| Pentagrama | Armadura • Bekoadro • Bemol • Bitarte • Bostun • Bostunen zirkulua • Da capo • Dal segno • Diese/Sostenitu • Eskala • Errepikapen-zeinu • Fermata/Kalderoi • Klabe • Konpas • Hitzak • Lerro gehigarriak • Modu • Tempo • Tonu • Tonuerdi • Tonalitate • Transposizio • Transposizio-instrumentu |  |
|---|---|---|
| Nota-irudiak | Alterazio • Beltz • Biribil • Fusa • Fusaerdi • Garrapatea • Garrapateaerdi • Isilune • Karratu • Kortxea • Kortxeaerdi • Ligatura • Puntu • Zuri | |
| Adierazpen-markak | ||
|
Artikulu hau musikari buruzko zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz. |