Bektore unitario

Wikipedia, Entziklopedia askea

Aljebra linealean eta fisikan, bektore unitarioa bat modulua duen bektorea da. Batzuetan bektore normalizatua deritzo.

Idazkera[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Bektore unitarioa bere izenaren gaineko azentu zirkunflexu batez adierazten da, adibidez, ("r bektore unitarioa" irakurtzen da). idazkera laburra ere ohikoa da, batez ere, eskuizkribuetan. Egungo joera da  bektorearen norabideko bektore unitarioa ikurraz adieraztea.

Definizio formala[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Izan bedi v ∈ ℝn bektorea. Bektore unitarioa dela esaten da eta  ikurraren bidez adierazten da baldin eta soilik v bektorearen modulua unitate bat luze bada.

Edo forma trinkoagoan:

Bektore bati dagokion bektore unitarioa[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Askotan komenigarria da bektore jakin baten norabide berbera duen bektore unitario bat izatea. Halako bektoreari bektoreari dagokion bektore unitarioa deritzo eta irudika daiteke edo eta norabide bat espazioan adierazten du.

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Bektore baten norabide eta noranzko bereko bektore unitarioa () lortzeko haren moduluaz zatitu behar dugu, prozedura horri bektorearen normalizazioa deitzen zaio: