Emil Hübner

Wikipedia, Entziklopedia askea
Emil Hübner

Bizitza
JaiotzaDüsseldorf1834ko uztailaren 7a
Herrialdea Prusiako Erresuma
HeriotzaBerlin1901eko otsailaren 21a (66 urte)
Hezkuntza
HeziketaBonngo Unibertsitatea
Hezkuntza-mailaDoktoretza
Hizkuntzakalemana
latina
Ikaslea(k)
Jarduerak
Jarduerakarkeologoa, filologo klasikoa, unibertsitateko irakaslea, epigrafista eta Ikasketa klasikoetan aditua
Enplegatzailea(k)Berlingo Humboldt Unibertsitatea

Emil Hübner (Düsseldorf, 1834ko uztailaren 7a - Berlin, 1901eko otsailaren 21a) epigrafista, arkeologo eta historialari alemaniarra izan zen.

Biografia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Julius Hübner margolari historizistaren semea, Berlingo eta Bonneko unibertsitateetan ikasi ondoren, Europan ibili zen ikerketa arkeologiko eta epigrafikoak egiten. Familiako giro artistikoak eta mundu klasikorako zuen joerak bultzatuta, Europako hegoaldeko lurrak ezagutzeko bidaia egin zuen. 1851ko udazkenean, 21 urterekin Alpeak zeharkatu zituen lehen aldiz, eta azaroaren amaieran Erromara iritsi zen. Han, Archäologisches Institut-en artatu zuten, eta epigrafia erromatarrean buru-belarri murgiltzen hasi zen.

Bidaia horren ondoren, 1858an, Theodor Mommsenek Hispaniari eskainitako Corpus Inscriptionum Latinarumeko liburukia idazteko enkargua eman zion, eta lan horri urte asko eskaini zizkion; 1859an gaikuntza-tesia aurkeztu zuen eta hilabete batzuk geroago Hispaniako latinezko inskripzioei buruzko lanari ekin zion[1].

1870ean, Filologia Klasikoko Ordentlicher Professor egin zen Berlingo Unibertsitatean bertan.1860an eta 1861ean, Berliner Akademie der Wissenschaften delakoaren kontura, Espainiara eta Portugalera joan zen. Bidaia horiek oso informazio xehatuekin argitaratu ziren, «Epigraphische Reiseberichte» izenburupean, Akademiako Monatsberichten; bestalde, bere ikerketa arkeologikoak italieraz argitaratu zirenJahrbuch der Römischen Archäologischen Instituts -ean.

Prusiako gobernuak Corpus Inscriptionum Latinarum zenbait libururen ediziorako enkargua eman zion, eta 1860tik aurrera Iberiar penintsulan denboraldi luzeak egin zituen inskripzio epigrafikoak biltzen. Espainian, ikertzaile eta akademikoekin harremanetan jarri zen, hala nola Eduardo Saavedra edo Juan de Dios de la Rada y Delgado, eta antikuarioekin, hala nola Aureliano Fernández Guerra. Halaber, Historiako Errege Akademiarekin elkarlanean aritu zen eta Madrilen dagoen Museo Arkeologiko Nazionalaren sortzen lagundu zuen. 1862an Die antiken Bildwerke in Madrid argitaratu zuen, Prado Museoko eskultura zaharraren lehen katalogoa.

1870ean, Hübner Filologia Klasikoko katedradun izendatu zuten Berlingo Humboldt Unibertsitatean, baina lankidetzan jarraitu zuen eta harreman aktiboa izan zuen espainiar adituekin, hala nola Manuel Gómez M orenorekinl. Espainiako tokiko aldizkarietan ere argitalpen laburrak egin zituen, beratkoek hala eskatuta.

Hübnerren kontribuzioak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Epigrafia izan zen beti bere kezka intelektualen muina, eta 1869an CIL II. liburukia argitaratu zuen Berlinen, beti berrikusten eta osatzen jarraitu zuena. Liburuki hori Hispaniako erromatar garaiko idazkunei buruzkoa da: Inscriptiones Hispaniae Latinae (Corpus Inscriptionum Latinarumeko II. liburukia), Kiepert-eko mapekin.

Berlinen ere, 1892an, Inscriptiones Hispaniae Latinae, Supplementum Band (Corpus Inscriptionum latinarumeko II. liburkiaren osagarria)

Europako erromatar kultura ezagutarazteko beste ekarpen handi bat Britaniako inskripzioen bilduma izan zen: Inscriptiones Britanniae Latinae, Corpus Inscriptionum Latinarumeko, VII. liburukia), Berlin 1873.

Antzinate Berantiarraren historiari oinarrizko ekarpenak egin zizkion. Espainiako lehen Kristautasuanren bi inskripzio-bolumen eta Portugalgo inskripzio kristauei buruzko lana argitaratu zituen eta Britania Handiko inskripzio kristauak bildu eta haien inguruko hausnarketa argitaratu zuen.

Obra[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Epigrafian egin zuen ikerketa lanen artean, hauek nabarmentzen da:

  • Inscriptiones Hispaniae Latinae, 1869, Reimer, Berlin, 1869; Gruyter, Berlin, 1974 berrinprimatzea, ISBN 3-11-003187-6 (Corpus Inscriptionum Latinarum, 2). Gehigarria, 1892; berrinprimaketa, 1962.
  • Inscriptiones Hispaniae Christianae, 1871, 2 liburuki, 1871 – 1900; berrinprimaketa Olms, Hildesheim, 1975, ISBN 3-487-05483-3.
  • Inscriptiones Britanniae Latinae, 1873, Reimer, Berlin, 1873; berrinprimaketa, 1996, ISBN 3-11-003194-9 (Corpus Inscriptionum Latinarum, 7).
  • Inscriptiones Britanniae Christianae, 1876.
  • La Arqueología de España, 1888.
  • Linguae Ibericae monumentua, 1893.
  • Egizu scripturae epigraphicae Latinae. A Caesaris dictatoris morte ad aetatem Justiniani. Berlin, 1885; berrinprimaketa, 1979, ISBN 3-11-004139-1 (Corpus Inscriptionum Latinarum, Actuarium).

Ikasketa klasikoetako ikaslearentzako bi eskuliburu ere idatzi zituen:

  • Grundriss zu Vorlesungen über die römische Literaturgeschichte, Weidmann, Berlin, 1876; 2.Arg., Hertz, Berlin, 1889; berrinprimaketa: Olms, Hildesheim, 1973, ISBN 3-487-04737-3.
  • Bibliographie der classischen Altertumswissenschaft (2. arg., 1889).

Bere beste obra garrantzitsu batzuk hauek dira:

  • De senatus populisque Romani actis, Teubner, Leipzig, 1859 (doktore-tesia).
  • Die antiken Bildwerke in Madril, Berlin, 1862.
  • Exempla Scripturae Epigraphicae Latinae, 1885.
  • Römische Herrschaft in Westeuropa, 1890.
  • Romische Epigraphik (2. arg., 1892).

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. «Ernst Willibald Emil Hübner | Real Academia de la Historia» dbe.rah.es (Noiz kontsultatua: 2024-05-12).

Bibliografia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  • González Blanco, Antonio (2010). Emil Hübner y la historia de los siglos que hoy agrupamos bajo el marbete "Antigüedad Tardía". Murcia: Centro de Estudios del Próximo Oriente y la Antigüedad Tardía – CEPOAT. pp. 529-537. 
  •  Hainbat egile (1910-1911). «Hübner, Emil». In: Chisholm, Hugh, (arg.) Encyclopædia Britannica. A Dictionary of Arts, Sciences, Literature, and General information (ingelesez) (11. edizioa). Encyclopædia Britannica, Inc.; domeinu publikoan gaur egun. 

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]