Entzungailu

Wikipedia, Entziklopedia askea
Entzungailu
Bozgorailua
Fabrikazioa
DiseinatzaileaErnest Mercadier (en) Itzuli

Entzungailu edo aurikularrak,[1] ohikoan pluralez aipatuak belarri bakoitzerako bat erabiltzen delako, transduktore mota bat dira, gailu elektroniko batek (adibidez, irrati edo audio-aparailu batek) sortutako seinale elektriko bat jaso eta belarrien ondora daramana bozgorailu txiki batzuen bidez soinu-uhin entzungarriak sortzeko. Entzungailuak eramangarriak eta trukagarriak izan ohi dira, hau da, behar dituen ekipotik erraz entxufatu edo desentxufa ditzake. Entzungailu berak audio-sistema batzuek erabil ditzakete.

Entzungailu batzuk bi noranzkoko komunikaziorako ere badira, mikrofonoa ere badaukatenean.

Historia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Alemaniako Beyerdynamic izeneko enpresarena ei da asmakuntza. 1937an salmentan jarri zuten DT 48 modeloa.[2]

Audio-sistema pertsonalak sortu zirenean (irrati eramangarriak eta kaseterako erreproduzitzaile eramangarriak, walkmanak), asko hedatu zen erabilera; gero, CD jogailuak, audio-jogailu digitalak etorri ziren, eta are gehiago dira phikoak ordenagailu pertsonalarekin eta smartphoneekin erabiltzen direlarik.

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. Fundazioa, Elhuyar. «auricular» Elhuyar Hiztegia (Noiz kontsultatua: 2024-03-27).
  2. «Beyerdynamic» www.minidisc.com.au (Noiz kontsultatua: 2024-03-27).