Esmeril

Wikipedia, Entziklopedia askea
Naxos uharteko esmeril meategia

Esmerila (etimologikoki Bizanzioko grezieratik σμερί) harri oso gogor bat da Korindoi (aluminio oxido), magnetita, kuartzo eta beste silikato batzuez osatutakoa, eta bere gogortasun handiagatik industrian urratzaile gisa (arbastatzeko, leuntzeko, artezteko, etab.etarako) oso erabilia.[1] Esmerilak duen aluminio oxido kristalinoaren proportzioa zenbat eta handiagoa izan, hainbat urratzaile hobea da. Urratzaile artifizialak merkaturatu aurretik, esmerilezko urragarriak erabiltzen ziren. Hedaduraz, gaur egungo urratzaile artifizialak izendatzeko ere erabiltzen da.

Naxos uharteko esmerila.

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Bibliografia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  • Oberg, Erik; Jones, Franklin D.; Horton, Holbrook L.; Ryffel, Henry H. (2000), Machinery's Handbook (26 arg.), New York: Industrial Press Inc., ISBN 0-8311-2635-3

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]