Malakita berde

Wikipedia, Entziklopedia askea
Malakita berde
Formula kimikoaC23H25ClN2
SMILES kanonikoa[N+(C)C)C=C2)C3=CC=CC=C3.[Cl-]&zoom=2.0&annotate=none 2D eredua]
MolView[N+(C)C)C=C2)C3=CC=CC=C3.[Cl-] 3D eredua]
Motakonposatu kimiko
Masa molekularra364,171 Da
Erabilera
Rolalocal anti-infective agent (en) Itzuli eta Bakterizida
Arriskuak
GHS arriskuaarriskua
, , ,
Arrisku motakH302 (en) Itzuli, H318 (en) Itzuli, H361d (en) Itzuli, H410 (en) Itzuli
Prekauzio motakP273 (en) Itzuli, P280 (en) Itzuli, P305+P351+P338 (en) Itzuli, P501 (en) Itzuli
Identifikatzaileak
InChlKeyFDZZZRQASAIRJF-UHFFFAOYSA-M
CAS zenbakia569-64-2
ChemSpider10820
PubChem11294
Reaxys3580148
Gmelin72449
ChEMBLCHEMBL186357
ZVG491327
EC zenbakia209-322-8
ECHA100.008.476
MeSHC005095
RxNorm896038
UNII12058M7ORO
KEGGC18367

Malakita berdea konposatu organiko aromatikoa da C23H25ClN2 formula duena, trifenilmetanoaren familiakoa. Solido urdin-berdexka da, malakita minerala bezala eta horregatik du izen hori kimikoki harremanik ez badute ere. Tindagai, pH adierazle eta pestizida gisa usatzen da[1].

Sintesia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Malakita berdearen sintesi bi bat Michler-en zetona Grignard-en erreaktibo baten bidez, fenilmagnesio kloruroa preseski, tratatuz abiatzen da. Lehen urratsean tarteko alkohol tertziario bat eratzen da.


Bigarren urrats gisa, alkohol tertziarioa ingurune azido sendotan hidrolizatzen da karbokatioi egonkor bat eratzen delarik, kloruro gisa malakita berdea dena.


Beste bide bat da N,N-dimetilanilina eta bentzaldehido nahastea tratatzea azido sulfurikooz kontzentratuz edo zink kloruroz[2].

 

pH adierazle[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Gorago esan bezala, malakita berdea pH adierazle gisa usatzen da, bi kolore-trantsizio baitauzka. Lehen tantsizio-zona 0,2 - 1,8 pH tartean gertatzen da kolore horitik urdin bedexkara. Bigarren trantsizio-zonan, 11,5 - 13,2 pH tartean urdin-bedexkatik kolorge izatera.

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. (Ingelesez) PubChem. «Malachite Green» pubchem.ncbi.nlm.nih.gov (Noiz kontsultatua: 2024-05-04).
  2. Hauptmann, Siegfried. (1991). Organische Chemie. (Nachdr. d. 3. Aufl., Leipzig 1991. argitaraldia) Dt. Verl. für Grundstoffindustrie ISBN 978-3-342-00280-2. (Noiz kontsultatua: 2024-05-04).

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]