Manu Louis
Manu Louis | |
---|---|
Bizitza | |
Herrialdea | Belgika |
Hezkuntza | |
Heziketa | Royal Conservatory of Liège (en) |
Jarduerak | |
Jarduerak | abeslaria, musikaria eta musikagilea |
Genero artistikoa | musika elektronikoa |
Musika instrumentua | ahotsa gitarra pianoa |
Manu Louis musikagile eta abeslari belgikarra da, musika generoen muturreko nahasketak egiteagatik ezaguna:[1] hari-orkestrarako musika egin izan du, baita jazza, popa, musika garaikidea eta inprobisazioa.[2]
Biografia[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Louisek Liejako Errege Musika Kontserbatorioan ikasi zuen Frederic Rzewski eta Garrett Listekin [3] .
Funk Sinatra taldean aritu ondoren, lehen bakarkako diskoa 2017an atera zuen, Kermesse Machine izenekoa ( Igloo Records ):[2] disko kontzeptual sailkaezina,(«elektronika, txaranga, 8bit eta era guztietako nahasketa erakargarria»)[4] ingelesez eta frantsesez abestua. Azala Jason Evans argazkilari galestar ospetsuak egin zion [2] .
Diskoaren ondorengo biran, 150 emanaldi baino gehiago eman zituen Europan, Txinan eta Japonian,[3] [5], berak bakarrik, instrumentu elektronikoekin eta bideo proiekzioekin lagunduta.
Diskografia[aldatu | aldatu iturburu kodea]
LP[aldatu | aldatu iturburu kodea]
- Cream Parade – Igloo Records (2019)
- Kermesse Machine – Igloo Records (2017)
Single[aldatu | aldatu iturburu kodea]
- Cream Parade Remixes (12" maxi) – Le Pacifique Records/Igloo Records (2020)
- Coltan Major Harmonics (7") – Igloo Circle (2019)
- Tchouang Tseu (7") – New Pangea (2015)
Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
- ↑ Gonzai. (18 avril 2017). «Manu Louis déballe sa Kermesse Machine avec un bricoloclip» Gonzai.
- ↑ a b c Alexis Bernier. (12 mai 2017). «Manu Louis fanfaron du Kitsch» Libération.
- ↑ a b Elena Diouf. (mai 2017). «Manu Louis: le chanteur aux mille et un univers» Quatre mille.
- ↑ The Underground of Happinness. (18 mai 2017). «Manu Louis Kermesse Machine» The Underground of Happiness.
- ↑ Moorworks. (sept 2017). «Urban Homes & Manu Louis japan tour» Moorworks.