Mediterraneoko korridorea

Mediterraneoko korridorea
	Europa Barneko Garraio Sarea
Datu orokorrak
Garraio mota	Burdinbide korridorea
Eskualdeak	Espainia; Katalan Herriak; Frantzia; Italia; Eslovenia; Kroazia; Hungaria
Webgunea	ec.europa.eu
Ustiapena
Hasiera	Algeciras, Espainia
Amaiera	Záhony, Hungaria
Datu teknikoak
Luzera	9 375,75 km

Ez nahasi Iberiar Penintsulako Mediterraneoko ardatzarekin, korridore horren barruan dago.

Algeciras
Malaga					Sevilla

Granada					Kordoba
Cartagena					Ciudad Real
Espainia / Katalan Herriak					Madril
Alacant					Zaragoza
Valentzia					Espainia / Katalan Herriak
Castelló de la Plana					Lleida
Tarragona
					Bartzelona
					Perpinyà
					Katalan Herriak / Frantzia
					Montpellier
Marseilla					Avignon
					Lyon
					Frantzia / Italia
					Turin
					Milan
					Padua
Venezia					Bolonia
Trieste					Ravenna
					Italia / Eslovenia
Koper
					Ljubljana

Eslovenia / Kroazia					Ptuj
					Eslovenia / Hungaria
Zagreb					Zalaegerszeg
Rijeka					Veszprém
Koprivnica					Székesfehérvár
Kroazia / Hungaria
Kaposvár
Kievera					Budapest
Ukraina / Hungaria					Miskolc
Nyíregyháza					Debrecen

Mediterraneoko korridorea Europa Barneko Garraio Sareko lehentasunezko hamar korridoreetako bat da.

Guztira 7 herrialde lotzen ditu 9 300 kilometrotan, Espainiako Algeciras Hungariako Záhonyekin lotuz.

Ibilbidea[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Mediterraneoko korridoreak Iberiar Penintsula eta Hungaria-Ukrainako muga lotzen ditu. Espainia, Katalan Herriak eta Frantziako Mediterraneo itsasarteak jarraitzen ditu, Alpeak zeharkatzen ditu ekialderantz Italia iparraldean, eta Adriatikoko kostaldea, Eslovenian eta Kroazian, Hungariarantz abiatzen da.

Korridore honetan zehar, Lyon eta Turin arteko lotuneak eta Venezia eta Ljubljana arteko zatia proiektatzen dira. Ekialdeko lotune bat ere sortuko du Europar Batasunaren hegoaldean zehar, Pirinioak eta Alpeak bezalako eremu sentikorretan desblokeoa sortzen lagunduko du, eta Europar Batasuneko zenbait eremu nagusi abiadura handiko trenekin lotuko ditu.^[1]

Korridorea bost ataletan banatuta dago:

Algeciras – Bobadilla – Madril – Zaragoza – Tarragona
Sevilla – Bobadilla – Murtzia
Cartagena – Murtzia – Valentzia – Tarragona
Tarragona – Bartzelona – Perpinyà – Marseilla/Lyon – Turin– Novara – Milan – Verona – Padua – Venezia – Ravenna/Trieste/Koper - Ljubljana – Budapest
Ljubljana/Rijeka – Zagreb – Budapest – Záhony

Egoera[aldatu | aldatu iturburu kodea]

9 375,75 kilometro daude, non Trenbideko Trafikoa Kudeatzeko Europako Sistema 2030erako zabalduko den, Europako Trenbide Kontroleko Sistemarekin dagoeneko% 17ko operazioarekin, GSM-R operazioarekin, Europako Trenbide Kontroleko Sistema eraikuntzarekin, luzeraren% 12tan eta GSM-R% 12tan.

Epe laburreko zabalera 2023rako Europako Garapen Planaen arabera definituz (3 013,67 kilometro),% 48a funtzionamenduan dago, eta% 32a, berriz, eraikuntzan. Bere luzera osoaren% 32a 2023rako aurreikusita dago.

Ez da aurreikusten Kroazian 2023rako sekziorik zabalduko denik, eta, hain zuzen ere, Mediterraneoko korridorearen Frantziako luzeraren% 2a martxan jarriko da ordurako (dagoeneko martxan dago). Egoerarik gatazkatsuena Iberiar Penintsulan dago, non 1 520,62 kilometro funtzionatu beharko liratekeen epe laburrean. Gaur egun, 2023rako aurreikusitako% 65ak funtzionamenduan daude, beraz, bere hedapena ongi doa.

Eslovenian, 2023rako zabaldu beharreko burdinbidea guztiak eraikuntzapean daude edo martxan daude. Ljubljana-Hodos burdinbidea 2017tik 2020ra atzeratzen ari da azpiegitura-obren ondorioz. Hungarian, sail bakar batek ere ez du funtzionatzen oraindik. 2018rako zabaldu beharreko Hungariako sail gehienak atzeratuta daude finantziazio faltagatik. Gaur egungo sekzioetako batzuk Europako Trenbide Kontroleko Sistema aurreko baselinaz hornituta daude eta Level 2 Baseline 2 -raino igoko dira.^[2]